آنچه می خوانید متن کامل یاداشت دکتر ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری در پاسخ به برخی مباحث مطرح شده در پیرامون اظهارات اخیر توئیتری او است:
توییت های اینجانب درعصرجمعه درخصوص روش مقابله با اقدام مجلسین نمایندگان وسنای آمریکا درتمدید تحریم های ISA بحث های مهمی را درفضای مجازی ومکتوب کشور ایجاد نموده است؛ که اگرچه دیرهنگام است، ومی بایست شکل علمی آن – ونه تهمت ها وتوهین ها – بسیارپیش ازاین عنوان می شد ولی به هررو ودرهمین میزان هم قابل احترام وارزشمند است. درجراید کشور ودر فضای مجازی، واز میان مطالبی که درخصوص توییت های اینجانب نگاشته شده است، دو روزنامه محترم جوان وکیهان نکات قابل توجهی نوشته اند:
الف)برجام چیست؟
درحدود یکسال وچندماه پیش ودرآستانه امضای برجام ودرراستای پاسخ به این سوال که ماهیت حقوقی برجام چیست؟ مطالبی نوشتم که مفصلا درجراید وفضای مجازی منتشرشد. دریکی ازآن مطالب آورده بودم:’…تفاهم نهایی کنگره و دولت آمریکا برتلقی نکردن برجام به عنوان یک معاهده، وعدم تصویب آن به عنوان یک معاهده یا… درسنا، برحفظ منافع ایالات متحده درعدم ایجاد اختلاف کلان داخلی مبتنی بوده است؛ تا درصورت عدم توافق بر برجام، این اتفاق به معنای نقض یک تعهد بین المللی بویژه نقض قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل توسط آنان تلقی نشود. ولوآنکه نقض برجام نیز نتایج سیاسی و ضمانت اجراهای سنگینی داشته باشد… بنابراین ازمنظرحقوق آمریکا، برجام یک معاهده نیست؛ یک توافق قابل تصویب نیست؛ یک… نیست؛ وبه همین جهت، سرنوشت برجام به نزاع میان دولت وکنگره و رای سرنوست ساز کشیده شده است… براین مبنا وازمنظرحقوق بین الملل، وشرائط ونظرات طرفین، ونحوه مذاکرات، و چگونگی هدایت آن، باید بپذیریم که برجام، امری تقریبا نادراست؛ ملاحظات ۵+۱ ونظرات طرف ایرانی در بافت آن تنیده شده است؛ وبه همین خاطر: نه معاهده است، نه موافقت نامه، نه…، نه صرفا متاثرازفرمان اجرایی رییس جمهورآمریکا به مانند مورد چین، ونه همگون با معاهدات آنها با شوروی سابق؛ که البته شاید بعدها بتوان برای آن درحقوق بین الملل جایگاهی تعریف کرد…این خصوصیت برجام است، برجام را وکشور را متعهد به چیزی نکنیم که نیست. برجام همین است که هست…’
به زعم اینجانب وهمانگونه که درآن متون نوشته ام:
۱. برجام نه معاهده است، نه موافقت نامه، نه …، نه صرفا متاثرازفرمان اجرایی رییس جمهور آمریکا به مانند مورد چین، ونه همگون با معاهدات آنها با شوروی سابق و…؛ لذا همانجا نوشتم که چنین متونی هیچ بهره ای ازاعتماد نبرده و کلا بربی اعتمادی استوارند؛
۲. برجام اگرچه ضمیمه قطعنامه شورای امنیت است، ولی معلوم نیست تعهدی چندجانبه باشد – یا حداقل من تردید دارم -؛ چراکه ازمنظرحقوقی، مکانیسم هایی انفرادی درآن قراردارد که آن را بیشتربه یک ‘توافق شرافتمندانه’ شبیه می نماید؛
۳. نه برجام ونه بیانیه ای که ضمیمه قطعنامه شورای امنیت شده اند، هیچ کدام بر ‘اصل حسن نیت’، ‘اصل اعتماد’ و… بنا نشده اند تا ما به آن اصول استدلال نماییم؛
۴. دراین مقطع که برجام براساس مصوبات کنگره آمریکا ‘نقض محتوایی’ شده، ولی ازلحاظ اجرایی ووفق دستورالعمل های اجرایی رییس جمهورفعلی آن کشور،جلوی ‘نقض عملی’ آن گرفته می شود، می بایست صرفا ازطریق مکانیسم های برجام اقدام متقابل نماییم؛
۵. ما نباید ناقض عملی برجام شویم؛ بلکه می بایست صرفا مبتنی برمکانیسم های درون برجامی حرکت نماییم؛ اگرچه می توانیم همانند آنان مصوباتی وضع واقداماتی راتصویب کرده و اجرای آنها را منوط به اجرایی شدن ISA نماییم.