هفت مانع داخلی که ایران را از بازار چند صد میلیارد دلاری روسیه محروم کرد

، روسیه به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان نفت در دنیا به شمار می‌رود که سالانه با توجه به تغییر قیمت نفت بین ۵۰۰ میلیارد تا ۳۵۰ میلیارد دلار سالانه صادرات نفت دارد. به دلیل آب و هوای سردسیر روسیه، این کشور بخش بزرگی از نیاز غذایی خود را وارد می‌کند. سالانه از مجموع ۱۷۰ میلیون دلار واردات این کشور ۴۰ میلیارد دلار به واردات مواد غذایی و محصولات کشاورزی اختصاص دارد.

تا دو سال گذشته و پیش از تشدید تحریم‌های روسیه توسط اتحادیه اروپا اغلب نیازهای مصرفی این کشور از طریق اروپا تامین می‌شد، اما روسیه به یک باره در اقدامی متقابل دروازه‌های واردات خود را به کشورهای اروپایی بست و سعی کرد تا از طریق کشورهایی همچون ترکیه، برزیل، ایران و سایر کشورها نیاز خود را تامین کند.

با وجود روابط سیاسی خوب بین ایران و روسیه و تاکید روسای جمهور دو کشور ارتباط تجاری بین ایران و روسیه همچنان در حد حرف باقی مانده تا جایی که تنها این رقم به ۲۰۰ میلیون دلار در سال رسیده است.

در مقابل، کشوری مانند ترکیه بخش بزرگی از بازار محصول کشاورزی را از آن خود کرده تا جایی که در سال گذشته ۴ میلیارد دلار صادرات محصولات کشاورزی از جمله گوجه‌فرنگی و کشمش را به روسیه داشته است.

یکی از سوالاتی که ذهن اغلب فعالان اقتصادی را به خود مشغول کرده این است که چرا دسترسی به بازار روسیه همچنان برای فعالان اقتصادی ایران مقدور نیست. مسائلی همچون تعرفه بالای گمرکی برای محصولات ایرانی قیمت بالای تمام شده حمل و نقل، نبودن ارتباط مناسب بانکی بین دو کشور، بسته‌بندی نامناسب، نبود خط هوایی کارگو برای انتقال مواد غذایی فاسد شدنی از ایران به روسیه از جمله موانع تجارت بین دو کشور به شمار می‌رود.