*تفاهمنامهها درباره تعرفههای گمرکی پیگیری نشد
تعرفه بالای گمرکی به عنوان مانع جدی صادرات محصولات ایرانی نکته دیگری است که از سال گذشته با امضای توافقنامه کریدور سبز بین گمرکات دو کشور به نظر میرسید که حل شده است.
نایب رئیس اتاق ایران و روسیه میگوید: تنها چند ماه پس از امضای این توافقنامه رئیس گمرک روسیه تغییر کرد و موضوع همچنان بر روی کاغذ باقی ماند اگر چه کشورهایی همچون ترکیه، مصر، تونس و صربستان هم از این سیستم استفاده میکنند و سالها زمان برده است تا توافقنامه آنها اجرایی شود.
وی میگوید: قرار است تا ظرف هفته آینده تیمی از گمرک ایران برای اجرای زیرساختهای لازم در حوزه کریدور سبز عازم روسیه شوند تا این موضوع نیز به زودی برطرف گردد.
در سیستم کریدور سبز طرفین شرکتهای معتبر خود را معرفی کرده و گمرک روسیه قیمت درج شده بر روی کالای صادراتی را طبق فاکتور همان شرکت میپذیرد. در غیر این صورت کالاها باید طبق قانون جهانی گمرک قیمتگذاری شوند که ممکن است مشمول تعرفه بالاتری نسبت به ارزش خود باشند.
*ضعف در بستهبندی؛ بیماری مزمن و درمان نشده صادرات ایران
ضعف در بستهبندی و سورتینگ(درجه بندی) یکی از پاشنههای آشیل ورود محصولات کشاورزی ایران به روسیه است.
کاوه زرگران عضو کمیسیون کشاورزی اتاق تهران در این مورد به خبرنگار فارس گفت:« ترکها به دلیل بستهبندی مناسب،رعایت درجهبندی کیفیت توانستهاند در سال ۲۰۱۵ ، ۴ میلیارد دلار محصولات کشاورزی به روسیه صادر کنند. اما متاسفانه کشمش، سیب و پرتقال ایرانی با وجود کشش بازار و نیاز روسیه به دلیل رعایت نکردن همین موضوع به سختی و در حد چند کانتینر به روسیه صادر میشود.»
توسعه کشت گلخانهای برای تولید محصول باکیفیت و قابل درجهبندی از جمله نکاتی است که بیشتر باید به آن توجه کرد چرا که طبق آمار معاونت باغبانی وزارت جهاد کشاورزی سطح زیرکشت گلخانهای کشور رقمی بین ۵۰۰ تا ۹ هزار هکتار است که کشوری مانند ترکیه فقط در منطقه آنتالیا ۴۵ هزار هکتار فضای کشت گلخانهای دارد.