بررسیهای «دنیای اقتصاد» نشان میدهد: تسهیلات فعلی خرید مسکن شامل «وام اوراق، وام یکم، وام بافت فرسوده، حساب امانی پیشفروش، تضمین فروش قسطی و همچنین صندوق زمین و ساختمان»، فقط متقاضیان مصرفی در دهکهای درآمدی متوسط رو به پایین را تامین مالی میکند. در حالحاضر حداکثر سقف ریالی وام مسکن، ۱۶۰ میلیون تومان است که منوط به یک سال سپردهگذاری، حدود ۵۳ تا ۶۰ درصد قدرت خرید آپارتمانهای کوچکمتراژ (حداکثر ۷۰ متر مربع) با قیمت میانگین در تهران را تامین میکند.
اما وام در حال پرداخت به عمده خریداران مسکن (وام اوراق) که حداکثر ۱۱۰ میلیون تومان ارزش اسمی و بعد از کسر قیمت خرید اوراق، حدود ۹۴ میلیون تومان ارزش واقعی آن است، حدود ۳۱ تا ۴۳ درصد از هزینه خرید یک واحد مسکونی کوچک متراژ را پوشش میدهد. وامهای فعلی اگرچه برای خرید واحدهای ریزمتراژ و کوچک متراژ، تا حدودی مناسب ارزیابی میشود اما برای متقاضیان مصرفی در سه دهک متوسط رو به بالا که مشتری آپارتمانهای میان متراژ حداکثر ۵ سال ساخت (۷۰ تا ۹۰ مترمربعی) محسوب میشوند، فاقد «کاربری مالی موثر» است.
تقاضای مصرفی بازارساز مطابق اعلام واسطههای بازار ملک، بخشی از خریداران هستند که در دوره پیشرونق معاملات، میل اولیه بیشتری برای خرید، نسبت به سایر تقاضای مصرفی در دهکهای پایینتر، دارند. حرکت معاملات مسکن توسط این گروه، منجر به عرضه بیشتر واحدهای کوچکمتراژ به بازار از محل فروش واحدهای تحت مالکیت قبلی گروه بازارساز خواهد شد و در نتیجه دهکهای متوسط رو به پایین، با شرایط بهتر ناشی از بهبود سطح قیمتها، میتوانند برای خرید آپارتمانهای تا ۷۰مترمربع، اقدام کنند.
نتایج بررسی «دنیای اقتصاد» درباره نقش دهکهای بازارساز در معاملات مسکن شهر تهران حاکی است: طی ماههای اخیر حداقل ۷تا۱۰ درصد و بهطور متوسط ۱۰ تا ۱۵ درصد از معاملات خرید مسکن طی هر ماه، به آپارتمانهای میان متراژ با قیمت فروش ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان اختصاص داشته است. سهم این گروه از متقاضیان خرید مسکن در معاملات، در صورت اجرای بسته پیشنهادی مطرح در بانک عامل بخش مسکن، از طریق پرداخت ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان تسهیلات لیزینگ، میتواند به دوبرابر افزایش یابد و تحرک در معاملات مصرفی را موجب شود.
منبع: اقتصاد نیوز