ژاپن و چین با مصرف سرانه تقریبی ۵۱۰ کیلوگرم، ترکیه ۳۸۰ کیلوگرم، ایالات متحده و اتحادیه اروپا با مصرف ۳۲۰ و ۲۹۰ کیلوگرم از کشورهای شاخص لیست هستند. این در حالی است که رتبههای پایین مصرف فولاد به کشورهایی نظیر هند با سرانه ۵۹ کیلوگرم، کشورهای آفریقایی با سرانه میانگین ۲۸ کیلوگرم و پاکستان با حدود ۲۲ کیلوگرم تعلق دارد. در منطقه خاورمیانه نیز ایران با سرانه ۲۲۰ کیلوگرم، عراق و مصر هر کدام با ۹۰ و ۸۸ کیلوگرم کشورهای شاخص به حساب میآیند. آمارهای ارائه شده نشان میدهد که در صورت تحریک تقاضا در کشورهایی نظیر هند، به علت اختلاف بسیار چشمگیر مصرف سرانه فولاد در این کشورها نرم جهانی آن در سالهای آتی شاهد رشد قابل توجه تقاضا و بالطبع بازگشت رونق به صنعت فولاد خواهیم بود.بر اساس پیشبینیهای به عمل آمده، آینده صنعت فولاد در ایران نیز کم فروغ نخواهد بود. علاوه بر تاثیرات رفع تحریمها و کاهش هزینههای مترتب بر آن، سرمایه گذاری در پروژههای عمرانی و در نتیجه افزایش تقاضا در سالهای آتی دور از انتظار نیست.
این در حالی است که صنعت فولاد در ایران باید با یک نگاه جدی به خارج از مرزها به دنبال افزایش نقش خود در بازارهای منطقهای نیز باشد. پیشبینی میشود که عراق و پاکستان هر کدام با بیش از ۱۰ و ۸ میلیون تن مازاد تقاضا در سالهای آینده روبهرو خواهند بود و این خود علاوه بر کشورهایی نظیر افغانستان و بعضی از کشورهای حاشیه خلیج فارس، بازار صادراتی قابل توجهی را برای این صنعت در ایران ایجاد میکند. به عبارتی، با عنایت به هزینههای بازاریابی و همچنین حمل و نقل و از طرفی دیگر پتانسیلهای موجود در خصوص ظرفیتهای احداث شده، به علاوه منابع معدنی و انرژی موجود، ایران را میتوان به عنوان بهترین گزینه برای پاسخگویی به نیاز منطقه در خصوص محصولات فولادی دانست. امید است که با تلاش و اتخاذ استراتژیهای درست در این زمینه شاهد نیل به موفقیت باشیم.