وقتی دست‌ها و پاها به خواب می‌روند!

هنگامی که برای مدتی طولانی در حالت چهار زانو یا دو زانو روی زمین می نشینید با شرایطی مواجه می شوید که در میان مردم به نام به خواب رفتن شناخته می شود. به عنوان مثال، در این حالت پای شما حالتی بی حس پیدا می کند. هنگامی که به مدت طولانی در یکی از شبکه های اجتماعی، مانند اینستاگرام، به اسکرول کردن مشغول باشید نیز شرایطی مشابه می تواند در دست شما رخ دهد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از “ویمنز هلث”، خوشبختانه به خواب رفتن یک عضو بدن حالتی موقتی است و در اصطلاح پزشکی به آن پارستزی گفته می شود. این شرایط زمانی رخ می دهد که فشار پایدار روی یک عصب وارد می شود و موجب شکل گیری احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن می شود، که بلافاصله پس از آزاد شدن عصب از بین می رود.

چه زمانی موقتی است؟

دنیای پزشکی پارستزی را هر چه بیشتر به دسته های مشخص‌تر تقسیم کرده است. به عنوان مثال، پارستزی «شنبه شب» زمانی رخ می دهد که فردی روی دست آویزان خود از یک صندلی به خواب می رود. در این حالت عصب رادیال در دست فشرده می شود، که پس از بیدار شدن از خواب به بی حسی و ضعف در آن دست منجر می شود. از نمونه های دیگر می توان به پارستزی «ماه عسل» اشاره کرد. این شرایط زمانی رخ می دهد که فرد تمام شب روی یک دست خود خوابیده باشد و عصبی مشابه تحت فشار قرار می گیرد.

هر دو این موارد پارستزی گذرا در نظر گرفته می شوند یا بی حسی هایی موقتی هستند که طی مدت کوتاهی پس از رفع مانع از بین می روند. هنگامی که عصب از حالت فشرده شده خارج شود، طی چند دقیقه یا گاهی اوقات چند ساعت همه چیز به شرایط عادی باز می گردد.

این قبیل احساسات سوزش و سوزن سوزن شدن موقت می توانند زمانی که شریان ها فشرده می شوند نیز شکل بگیرند. این حالت به واسطه آن رخ می دهد که خون تا زمان از بین رفتن مانع موجود در مسیر جریان خون به قلب باز نمی گردد.

در شرایطی که این احساس به خواب رفتن می تواند در هر قسمت از بدن که بافت نرم امکان فشرده شدن روی عصب یا رگ های خونی را دارد، رخ دهد، قسمت هایی که با استخوان محافظت می شوند (به عنوان مثال، داخل سر و سینه) تحت تاثیر قرار نمی گیرند.