خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
نگاهی به آمارهای دفتر برنامه‌ریزی کلان برق و انرژی وزارت نیرو نشان از آن دارد که گازکش جاده‌پیما پرهزینه‌ترین راه برای انتقال فرآورده‌های نفتی است.
سپیده اشرفی: نگاهی به آمارهای هفت ساله (از ۸۶ تا ۹۲) در حوزه هزینه حمل فرآورده‌های نفتی نشان از آن دارد که پرهزینه‌ترین راه برای انتقال این فرآورده‌ها، استفاده از «گازکش جاده‌پیما» است. هرچند که در سال ۸۶ وضع به گونه‌ای دیگر بود؛ به گونه‌ای که «شناورهای سوخت‌رسان» بیشترین هزینه را برای حمل فرآورده‌های نفتی به خود اختصاص داده بودند.
این روند به یکباره تغییر کرد و در سال‌های ۹۱ و ۹۲ بیشترین هزینه‌های حملونقل برای جابه‌جایی فرآورده‌های نفتی به «گازکش جاده‌پیما» اختصاص پیدا کرد. در حالی که تا سال‌های قبل، اینطور نبود.
در میان راه‌های مختلف انتقال فرآورده‌های نفتی، «گازکش جاده‌پیما» بیشترین نوسان قیمتی را داشته است؛ به طوری که هزینه حمل فرآورده‌های نفتی از راه «گازکش جاده‌پیما» در سال‌های ۸۶ تا ۹۲ از ۲۰۵ به ۱۴۰۵.۱ ریال به ازای هر تن کیلومتر رسیده است.
راه دیگر پرهزینه برای انتقال فرآورده‌های نفتی، «نفتکش جاده‌پیما» است که نوسان قیمتی ۲۲۵ به ۸۶۴.۱ ریال را در هر تن کیلومتر تجربه کرده است.
همین افزایش در هزینه‌های حملونقل در حوزه انتقال فرآورده‌ها با «مخزن‌دار راه آهن» نیز دیده می‌شود. بر این اساس، در سال‌های ۸۶ تا ۹۲ هزینه انتقال فرآورده‌های نفتی از این راه با افزایش ۵۱۲.۹ ریالی به ازای هر تن کیلومتر روبرو بوده است.
