وی با اشاره به اینکه عامل دیگر رکود معادن به مسائل و فرصتهای داخلی بازمیگردد، عنوان کرد: رابطه اقتصادی مواد معدنی، رابطه تولید و مصرف یا همان بحث عرضه و تقاضا است، از اینرو به هر میزان تقاضا افزایش یابد خودبهخود عرضه نیز افزایش خواهد یافت که به تبع قیمتها نیز افزایش خواهد یافت، اما زمانی که تقاضا وجود ندارد با رکود مواجه خواهد شد و تولید معادن در خود معادن ذخیره میشود. از اینروست که با افت تقاضای مواد معدنی، بیشتر معادن در کشور با رکود روبهرو شدهاند.
این عضو خانه معدن ایران در ادامه با اشاره به اینکه بخشی از رکود معادن نیز به سیاستهای داخلی بازمیگردد، بیان کرد: یک رابطه اقتصادی بین معادن و تولید و مصرف آن حاکم است، از اینرو برای حفظ بازار و تنظیم آن باید میزان تولید کمتر از میزان مصرف باشد تا در این صورت بتوان بر بازار تحکم کرد. عابدیان با ارائه مثال تولید آهن در کشور توضیح داد: زمانی که چینیها از ما آهن میخریدند، در هر گوشهای از کشور آهن با هر کیفیتی تولید و روانه بازار میشد و زمانی که چینیها که بزرگترین خریدار ما بودند از خرید آهن ما سر باز زدند و میزان خرید خود را کاهش دادند، رکود عمیقی بر آهن کشور حاکم شد. وی در ادامه تاکید کرد: ما باید یک بعد علمی و فنی بر فضای اقتصادی و تولید معادن حاکم کنیم تا بتوانیم در عرصه بینالمللی، روابط اقتصادی را پیشبینی کرده تا با چنین رکودهایی مواجه نشویم.
این عضو خانه معدن در پایان تاکید کرد: اگر پس از گذر از رکود، بحث افزایش تقاضا روی داد، رویکرد ما نباید مانند گذشته باشد، به عبارت دیگر نباید بیرویه و بیمنطق تولید را افزایش دهیم، بهگونهای که از نظر کیفیت نتوانیم وارد رقابت با بازارهای بینالمللی شویم. بلکه باید به گونهای علمی و فنی بر تولید حاکم شویم، چراکه که همواره بر موضوع عرضه و تقاضا یک مقوله علمی و فنی، ریاضی و آماری حاکم است و بهترین عملکرد ما این خواهد بود که بر مبنای این مقوله علمی و فنی پیش برویم و عمل کنیم.
به عبارت دیگر، اگر هر کسی به هر میزانی که بخواهد تولید و به بازار عرضه کند، راه به جایی نخواهیم برد و این موضوع وبال گردن معدنکاران ما میشود.