خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
با این اوصاف می‌توان گفت با ارائه کارت‌های اعتباری رونق به اقتصاد بازمی‌گردد؟
اگر حجم کارت‌های اعتباری افزایش یابد و در سیستم بانکی ایران استفاده از این کارت‌ها به یک عادت تبدیل شود نه تنها بخش اعظمی از منابع بانکی صرف این نوع وام‌ها شود در مجموع به نفع اقتصاد ملی خواهد بود. بنابراین بهتر است برای هر فرد ایرانی یک کارت اعتباری تعریف و پس از مدتی که امتیازهای اعتباری‌اش به حد لازم رسید برای آن خط اعتباری تعریف شود. این رویه در تمام کشورها اجرا می‌شود و منجر به رشد نقدینگی و افزایش نرخ تورم نمی‌شود.
از سویی در تمام کشورهایی که از کارت اعتباری استفاده می‌شود هم قابلیت برداشت از دستگاه خودپرداز وجود دارد و هم می‌توان با آن خرید کرد البته بستر‌های لازم دراین کشورها فراهم شده است و بهره گیری از این کارت‌ها مدت‌هاست که امکان پذیر شده به طوری که بانک‌ها طوری عمل می‌کنند که منجر به انبساط پولی نمی‌شود چون سقف پرداخت تسهیلات را محدود کرده‌اند.
این در حالی است که در ایران اگر بانک‌ها با کمبود منابع مواجه شوند به استقراض از بانک مرکزی روی می‌آورند و به تدریج به جای آنکه با تقویت کالاهای داخلی به رونق کمک کنند به افزایش تورم دامن می‌زنند. بنابراین باید سعی کرد این کارت‌ها تبدیل به رویه شود نه اینکه به عنوان یک طرح مقطعی توزیع شود. در کشور‌های دیگر سیکل این کارت‌ها ۱۲ ماهه است و در ۱۲ ماه سال مرتب این خط اعتباری استفاده شده و دوباره شارژ می‌شود ضمن اینکه این کارت‌ها طوری تنظیم شده که اگر ظرف ۱۵ روز بازپرداخت شود سودی به آن تعلق نمی‌گیرد و درآمد بانک‌ها مربوط به جریمه‌هایی است که در نظر گرفته می‌شود اما در کشور ما کارت اعتباری یک نوع عقد تعریف شده است.
باید به تدریج به سمتی برویم که این کارت‌ها در جامعه نهادینه شده و هر ایرانی که حائز شرایط است که می‌تواند حساب بانکی داشته باشد بتواند ازخط اعتباری هم برخوردار شود.
آیا در حال حاضر بستر‌های لازم برای توزیع کارت‌های اعتباری در کشور ما فراهم شده است و برای اجرای کامل این سیاست چه ساز‌وکارهایی باید به کار گرفت؟
برای اقتصاد ایران کارت‌های اعتباری ضروری است چراکه با این کارت‌ها تامین مالی خرد برای سطح وسیعی از مردم صورت می‌گیرد و از طرفی بانک‌ها هم می‌توانند از سود آن بهره ببرند. در کشور‌های دیگر افرادی که از کارت‌های اعتباری استفاده می‌کنند براساس تراکنش‌ها، میزان حقوق دریافتی، نوع استخدام، رفتار در ارتباط با ایفای تعهدات مانند پرداخت قبوض خدماتی و... اعتبار می‌گیرند به عبارت دیگر نه ضامن در نوع اعتبار نقش دارد و نه وثیقه بلکه اعتبار خود فرد تعیین‌کننده است.
اما در ایران فعلا این امکان وجود ندارد و ماهیت آن هم با استانداردها فاصله دارد به‌طوری که سقفی که در حال حاضر تعیین شده نسبتا بالاست و بستگی به شخص دریافت‌کننده هم دارد در حالی که معمولا کارت‌های اعتباری در دنیا با ریسک بالایی برای بانک‌ها توام نیست.
