خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
۶ فاز متعارف پارس‌جنوبی ۲۷ فروردین ۱۳۹۶ در حالی با حضور رئیس‌جمهوری به طور رسمی افتتاح شد که صفر تا صد این پروژه‌ها از سوی پیمانکاران ایرانی به سرانجام رسید، پیمانکارانی که در ابتدای توسعه پارس‌جنوبی که از سال ۷۶ آغاز شد، نقش کمرنگی داشتند.
غلامرضا منوچهری، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی است. وقتی از او درباره نقشش در توانمند کردن پیمانکاران پارس‌جنوبی می‌پرسم، می‌گوید: «پیمانکاران ایرانی در کلاس درس پارس‌جنوبی بین‌المللی شدند.»وقتی از او می‌خواهم پنج فرد تاثیرگذار در توسعه پارس‌جنوبی را نام ببرد سه بار نام بیژن زنگنه را می‌برد و سپس از اکبر ترکان و سیدمهدی میرمعزی به عنوان گزینه‌های بعدی یاد می‌کند.معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در امور توسعه و مهندسی معتقد است: آقای زنگنه هم بنیانگذار پارس‌جنوبی است و هم کسی که تحول بنیادی در صنعت نفت ایجاد کرد. غلامرضا منوچهری ازجمله فارغ‌التحصیلان نسل طلایی دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران در دهه ۵۰۰ شمسی است. متن کامل این گفت‌وگو در ادامه می‌آید:
آینده پارس‌جنوبی را چگونه می‌بینید؟پیش‌بینی می‌شود تا ۲ سال یا حداکثر۳۰ ماه آینده غیراز فاز ۱۱ پارس‌جنوبی، بقیه فازها تکمیل شود؛ کار فاز ۱۱ پارس‌جنوبی نیز ظرف ۴ سال آینده به پایان می‌رسد، طبیعی است که سهم عمده‌ای از تامین گاز و میعانات گازی کشور به عهده پارس‌جنوبی خواهد بود؛ تولید میعانات گازی تولید شده در پارس‌جنوبی با تکمیل فازهای این میدان مشترک به یک میلیون بشکه در روز خواهد رسید.
مهم‌ترین چالش میدان عظیم پارس‌جنوبی در سال‌های آینده چه خواهد بود؟
افت فشار گاز و میعانات گازی یکی از عمده‌ترین چالش‌های این میدان خواهد بود.
چه اقداماتی باید در این زمینه انجام شود؟
استفاده از کمپرسورهای فشارافزا می‌تواند یکی از اقدامات باشد؛ ضمن اینکه مطالعات مخزنی نیز باید به طورجدی و فراگیرتر انجام شود؛ همچنین تغییر وضعیت و رفتار مخزن در شرایط فعلی و پیش‌بینی در آینده و همینطور لایه‌های دیگر پارس‌جنوبی باید بررسی شود، انتقال گاز از میدان‌های مجاور، به نحوی که تراز تولید پارس‌جنوبی، فشار گاز و حجم تولید میعانات گازی خیلی سریع افت نکند از دیگر اقدامات است، گرچه افت یک امر طبیعی است اما باید سعی کنیم برنامه تولید را طولانی‌تر کنیم. حفاری‌ها در این میدان مشترک در آینده تکمیلی خواهد بود و بر اساس مطالعاتی که انجام می‌شود در واقع ممکن است مدل حفاری تغییر کند، ضمن اینکه روی قسمت مشترک مخزن این میدان مشترک حساسیت بیشتر است چون هم قطری‌ها و هم ما برداشت می‌کنیم و طبیعی است که مشکلات بیشتر خواهد بود.
آیا در ایران فناوری نگهداشت و حفظ تولید وجود دارد؟
این فناوری قابل‌دسترسی است و طبیعی است که در آینده هم می‌توانیم سهم شرکت‌های ایرانی را در اجرای اینگونه پروژه‌ها افزایش دهیم؛ منتهی هر چه به جلو می‌رویم هزینه تولید گاز و میعانات گازی افزایش می‌یابد و باید بپذیریم هزینه تولید در پارس‌جنوبی بالاتر می‌رود.
