هر چند که موضوع حذف دلار از مبادلات تجاری ایران در دراز مدت اقدامی مهم و تاثیر گذار بر اقتصاد ایران خواهد بود، اما باید پیش از هر اقدامی چند نکته را در نظر داشته باشیم؛ اینکه حذف دلار از مبادلات تجاری به یک باره امکان پذیر نیست و این برنامه باید به تدریج صورت گیرد. ضمن اینکه نیازمند پیش شرطهای دیگری است که در درجه اول به اراده ملی کشورها و بانکهای مرکزی آنها برای محقق شدن چنین هدفی باز میگردد.
تاکنون کشورهایی همچون ترکیه، روسیه، برزیل، کره، هند و.. آمادگی خود را برای انعقاد پیمان پولی و معامله بر مبنای پولهای ملی با ایران اعلام کردهاند، اما واقعیت این است که برای عملیاتی کردن این تصمیم باید عزم جدی دیده شود. از سویی آنچه کشورها را برای یک هدف مشترک یاری میکند، ثبات مناسبات سیاسی و فقدان هرگونه ریسک در این حوزه است. تراز تجاری متعادل دیگر پیشنیازی است که به توسعه مناسبات و استفاده از پول ملی کمک میکند.
طراحی مکانیزم اجرایی، تدوین مقررات مربوطه و تدوین زیرساختهای فنی، تشریک مساعی برای تعیین نرخ ارز واحد جهت تسویه ارزهای محلی، برخورداری از پشتوانه و قدرت اقتصادی مناسب کشورهای طرف قرارداد از دیگر مواردی است که اجرای این مهم را سرعت میبخشد. سخن پایانی آنکه از جمله دستاوردهای مهم اجرایی شدن پیمان پولی مشترک رفع مشکلات تجار و فعالان اقتصادی داخلی برای تامین ارز از طریق مرکز مبادلات و صرافیها است. از طرفی بهبود فضای کسب و کار که تاثیر بسیاری در اشتغال زایی دارد با این رویکرد محقق میشود. به نظر میرسد اینها از جمله مولفههایی هستند که اقتصاد ایران در این مقطع زمانی به آن تشنه است.