خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
یخ‌زدایی در بهار اروگوئه تجارت منصفانه برای همه
در ۱۵ آوریل ۱۹۹۴ سازمان تجارت جهانی به شکل کامل‌تری از درون گات بیرون آمد و سازمان تجارت جهانی متولد شد. مذاکرات هفت ساله دور اروگوئه طولانی‌ترین و جامع‌ترین مذاکرات تجاری تا آن زمان بود که موافقتنامه مقدماتی آن توسط اعضا امضا شد. در انتهای دور اروگوئه ۱۲۳ کشور شرکت داشتند. و تقریباً همه مسائل تجاری را دربرمی‌گرفت. این دوربزرگترین مذاکره تجاری تا آن زمان بود و شاید بتوان گفت بزرگ‌ترین مذاکره تجاری تاریخ در نوع خود است. در پایان این دوربزرگترین اصلاح سیستم تجارت جهانی بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفت و اعضاخواستار ارائه گزارش‌های منظم در مورد سیاست‌های تجاری کشورهای عضو برای شفاف‌سازی رژیم‌های تجاری در سطح دنیا او تداوم نظام ارزش‌گذاری گمرکی و تدوین رویه‌های صدور مجوز واردات و صادرات و ترتیبات کالایی شدند که بسیار مهم بود. توسعه برونگرا فرآیند جهانی شدن از ابتدای دهه ۹۰ با نگرش‌های طرفدار نظام اقتصادی بازار آزاد در سطح جهانی تقویت شد و بسیاری از کشورها دریافتند شکوفایی و توسعه اقتصادی با اتخان راهبرد خودکفایی و در انزوا محقق نمی‌شود، ساختار نظام تجارت جهانی براساس ارتقا و توسعه اقتصادی کشورها از طریق بسط تجارت برنامه‌‌ریزی شده است حذف تعرفه‌ها و موانع تجارت در خلال مذاکرات میان اعضا به عنوان راهکار بسط تجارت مورد پذیرش واقع شده ونیز دسترسی به بازار به مفهومی که سازمان تجارت جهانی مد نظر دارد. ایران به وقت جهانی الزامات جهت عضویت در سازمان تجارت جهانی نیز برای هر کشور متفاوت است و در مورد الزامات خصوصی و قانونی عضویت ایران موضوعات بسیاری مورد بحث است. در نخستین سال آغاز به کار سازمان تجارت جهانی ایران با اشاره به برخورداری خود از عضویتناظر در موافقتنامه گات به همراه ارائه یادداشتی از سیاست‌های اقتصادی و تجاری خودخواستار عضویت نظر در سازمان تجارت جهانی شد و سازمان را مطلع ساخت که درخواست الحاق خود را تحت بررسی دارد. اما درخواست عضویت ناظر ایران هیچگاه مورد بررسی شورای عمومی قرار نگرفت. در نشست وزیران سنگاپور در سال ۱۹۹۶ ایران خواستار برخورداری از وضعیت ناظر در نشست وزیران سنگاپور شد که اعلام شد برای پذیرش درخواست ایران اجماعی وجود ندارد و در نهایت درخواست عضویت ایران برای اولین بار در ۸ می ۲۰۰۱ (۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۰) در حاشیه اجلاس دهم آنکتاد بانکوک در دستور کار نشست شورای عمومی سازمان تجارت جهانی قرار گرفت که اظهارات نماینده آمریکا در نشست می ۲۰۰۱ و ۲۰ نشست دیگر شورای عمومی در طول سالهای ۱۳۸۳-۱۳۸۰، مانع از حصول اجماع بر سر تشکیل گروه کاری مذاکرات الحاق ایران شد. سرانجام بیست‌وسومین نشست شورای عمومی جهت بررسی درخواست الحاق ایران در می سال ۲۰۰۵ (۵ خرداد ۱۳۸۴) به انتظار طولانی ایران برای ورود به فرآیند الحاق پایان داد و درخواست الحاق ایران به اجماع اعضای WTO رسید. با پذیرش این درخواست، ایران به عضویت ناظر سازمان تجارت جهانی درآمد و روند عضویت کاملی (الحاق) آغاز شد.
