اما حسام عقبایی، رییس اتحادیه صنف مشاوران املاک تهران در گفتوگو با صمت مهمترین دلیل رکود خرید و فروش واحدهای تجاری در پایتخت را نبود توازن در تولید واحدهای تجاری در تهران عنوان میکند و میگوید: در تهران متاسفانه هیچ قاعدهای برای ساختوسازها و توزیع واحدهای تجاری با توجه به جمعیت شهر وجود ندارد. او میگوید: در برخی مناطق ما شاهد اشباع آنها از ساختوساز پاساژها، مالها و املاک تجاری هستیم به گونهای که احداث این واحدها در این مناطق از شهر تهران دیگر توجیه اقتصادی ندارد.
تولید واحدهای تجاری در تهران متناسب با جمعیت آن نیست
رویکرد سرمایهگذاری موضوع دیگری است که عقبایی به آن میپردازد و میگوید: برخی از شهروندان با خرید واحدهای کوچک یا بزرگ تجاری و اجاره آن به غیردر واقع اقدام به نوعی سرمایهگذاری میکنند، اما درحالحاضر پایین بودن نرخ اجاره بهای مغازه و سود به نسبت بالای سپردههای بانکی مشتری خرید املاک را به این نتیجه میرساند که سرمایهگذاری پول در بانکها با توجه به سود آنها به صرفهتر از خرید و اجاره یک واحد تجاری است. انتقاد از رویکرد شهرداری تهران در صدور جواز برای ساختوساز املاک تجاری موضوع دیگری است که عقبایی درباره آن تاکید میکند: تولید واحد تجاری نیز باید متناسب با جمعیت آن منطقه باشد امری که در تهران مشاهده نمیشود. این کار درواقع شهر فروشی است و به نفع هیچ کس نیست. وی یادآور شد: روند تجاریسازی در مناطق مختلف تهران باید متفاوت از دیگر شهرها باشد زیرا نیاز مناطق مختلف تهران مشابه هم نیست. عقبایی اضافه میکند: درطرح تفصیلی و جامع شهر تهران، میزان سطح یا عرصه قابل اختصاص در شهر برای کاربریهای تجاری و اداری به طور تقریبی معادل یکهفتم مسکونی پیشبینی شده است. با این حال درحالحاضر در تهران حتی به اندازه یکهفتادم املاک مسکونی نیز کاربری تجاری و اداری وجود ندارد.
سخن آخر اینکه
گفتههای رییس اتحادیه صنف مشاوران املاک تهران در حالی بیان میشود که عدهای دیگر از کارشناسان این حوزه بر این باورند که اگر سرمایهگذاران این حوزه تا زمان بهرهبرداری از مالها صبوری به خرج دهند و از فروش واحدها خودداری کنند میتوانند از محل اجاره واحدهای تجاری مجتمع، به سودی چند برابر از آنچه در سرمایهگذاری در حوزه ساختمانهای مسکونی انجام میدهند، دست پیدا کنند و در میانمدت، بیشتر از آنچه در کوتاهمدت بهواسطه فروش واحدها عایدشان میشود، از محل اجاره سالانه واحدهای تجاری بهدست بیاورند. با این همه به نظر میرسد که پایتخت ظرفیت بارگذاریهای تجاری بیشتر را ندارد و شهرداریها باید به جای تقویت مراکز تجاری جدید به فکر توسعه فضاهای عمومی و همچنین تقویت کاربریهای فرهنگی و اجتماعی و آرامسازی شهر باشند، به طوریکه مردم بتوانند در این شهر زندگی کنند.