خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
هزینه‌های اضافی یا لازم؟
ناصری افزود: نکته مهم‌تر درباره تجهیز و مهارت‌آموزی نیروی انسانی فعال در صنعت لوازم خانگی این است که اگر تولیدکننده قرار باشد سطح مهارت نیروی کار خود را بالا ببرد همپای آن باید حقوق کارکنان خود را نیز افزایش دهد. این در حالی است که تولیدکنندگان این صنعت با وجود شرایط رکود نمی‌توانند هزینه‌های اضافی را در سازمان خود لحاظ کنند؛ زیرا تولیدکننده حاشیه سود کمی دارد که ناشی از وجود تولیدکنندگان ضعیفی است که محصول بی‌کیفیت تولید می‌کنند. حالا چگونه می‌توان انتظار داشت که سیستم‌های مدیریت تولید و تضمین و چند مهارتی در یک کارخانه لحاظ شود در حالی که صنعت لوازم خانگی تنها می‌تواند در این شرایط رکود دوام بیاورد. از این رو باید نخستین حلقه از زنجیره تجهیز منابع انسانی، اصلاح و بازسازی شود و آن ساماندهی تولیدکنندگان و جلوگیری از حضور تولیدکنندگان ضعیف یا زیرپله‌ای است. امروزه قدرت صنایع لوازم خانگی به اندازه‌ای است که از نظر فناوری، تجهیزات، نیروی کار ماهر و دانش فنی قادر به فعالیت در سطح بین‌المللی است و با توجه به این ظرفیت، این امکان وجود دارد که نشان‌های معروف به جای واردات از امکانات تولید مجموعه داخلی استفاده کنند. حتی در حالی که واردات، محصولات داخلی را محصور کرده باشد. از این رو زمانی می‌توانیم از سرمایه‌گذاری ۱۲۰ میلیون دلاری برای انتقال دانش فنی برای تولید لوازم خانگی، با شجاعت صحبت کنیم که پیش نیازهای آموزش نیروی انسانی کارآمد را نیز برای آن لحاظ کنیم. باید به یاد داشته باشیم که تولید کالاهای بی‌کیفیت نباید با عنوان تنوع تولید تلقی شود.
