کنگره نفت و نیرو بهانهای برای آشنایی دوباره و جلب اعتماد از دست رفته شرکای سنتی ایران و نیز یافتن شرکای جدید است اما آماده نبودن زیرساختها باز هم کار دست صنعت نفت ایران خواهد داد. بیتردید سهم ناچیز «تحقیق و توسعه) از بودجه نفت،
طرحهای ازدیاد برداشت و توسعه میادین را با مشکل مواجه میکند و به کُند شدن این توسعه خواهد انجامید. ایران نمیتواند به صرف اتکا به دانش فنی داخلی دست به اقدامات توسعهای بزند. شکاف دانش فنی، مدیریتهای غیراستراتژیک و منطبق نبودن سیاستهای خارجی و اقتصادی از عواملی است که با بالا بردن ریسک سرمایهگذاری در ایران حضور سرمایهگذاران بینالمللی را در ایران با مشکل روبهرو میکند. حال اگر این مسائل را در کنار وضعیت نابسامان منطقه خاورمیانه قرار دهیم شاید بهتر بتوانیم تردید شرکتهای بزرگ بینالمللی برای سرمایهگذاری در ایران را درک کنیم. گرچه تحریمها و هراس از بازگشت آن، که هزینه پرداختهای گزاف مالی را برای همکاری با ایران بر دوش شرکتهای بزرگ بینالمللی خواهد گذاشت عامل دیگری است که وقتی از توتال یا شل و شلمبرگر یا میتسویی میپرسیم که چرا به ایران آمدهاند از مصاحبه امتناع کرده و میگویند که آمدهاند تا سر و گوشی آب دهند و هنوز تصمیمی برای سرمایهگذاری در ایران ندارند. سخنرانان این شرکتها که بهطور عمده مدیران فنآوری هستند نشان میدهند که جذاب نبودن قراردادهای نفتی تنها یکی از دلایل فاصله گرفتن شرکتهای بزرگ بینالمللی از حضور در ایران بوده؛ مشکل دیگر فاصله دانش فنی و تطابق نداشتن سیاستهای کلان این کشور با جامعه بینالمللی است. دومین کنگره راهبردی نفت و نیرو از روز دوشنبه و با حضور اسحاق جهانگیری، معاون رییسجمهوری، بیژن زنگنه، وزیر نفت و جمعی از مدیران ارشد بخش نفت و نیرو کشور در هتل المپیک تهران آغاز بهکار کرده است، این کنگره عصر دیروز ۲۷ مهر به کار خود پایان داد. ضرورت اجرای طرحهای ازدیاد برداشت از میدانهای نفت و گاز ایران، الگوهای کسب و کار در شرکتهای اکتشاف و تولید (E&P)، تجربههای الگوهای مشارکت و سرمایهگذاری شرکتهای داخلی و خارجی در صنعت برق، راهبردهای توسعه و نوسازی بخش پاییندستی و حضور بخش خصوصی در صنایع نفت و گاز، چالشها و فرصتها، ۵ محور این کنگره هستند. در این بین شرکت ملی نفت امیدوار است بتواند با معرفی دوباره طرحهای اولویتدار صنعت نفت، شرکای خارجی مورد نیاز برای سر و سامان دادن به طرحهای ازدیاد برداشت و توسعه میادین مشترک را یافته و منابع مالی مورد نیاز برای انجام این پروژهها را تزریق کند.