اظهارات این کارشناس اما در شرایطی است که در حال حاضر خودروهای قدیمی علاوهبر اینکه ادامه حیات شرکتهای خودروساز داخلی را تضمین کردهاند، نانآور قطعهسازان نیز به حساب میآیند. اوضاع به شکلی است که اگر خودروهایی مانند پراید و پژو ۴۰۵ و سمند از خط تولید خودروسازان حذف شوند، بخش عظیمی از تقاضای شرکتهای قطعهساز از بین رفته و حکم تعطیلی شان صادر خواهد شد. این در شرایطی است که انتظار میرفت و هنوز هم میرود خودروسازان کشور با توجه به توافق هستهای و برجام، محصولاتی با کیفیت و دارای قیمت مناسب را در بازه زیر ۵۰ میلیون تومان عرضه کنند؛ زیرا این بخش از بازار، بیشترین حجم از مشتریان را در خود جای داده است.
با این حال، تا به امروز تقریبا هیچ محصول جدید و دارای قیمت مناسبی برای بازه موردنظر معرفی نشده و بهنظر میرسد شرکتهای خودروساز و قطعهساز قصد دارند به نوعی دورهمی، این بخش از بازار را با فرمان خود هدایت کنند. بهعبارت بهتر، ازآنجاکه درآمد خودروسازان و قطعهسازان از همین محصولات قدیمی است، آنها قصد دارند با استفاده از ابزارهایی از جمله تغییر چهره محصولات موردنظر، کماکان بازار زیر ۵۰ میلیونیها را نگه دارند.
در این بین، ظاهرا قطعهسازان نیز به حفظ وضع موجود راضی و خیر خود را در تداوم تولید خودروهای قدیمی میدانند؛ زیرا در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد قطعات این محصولات، توسط آنها تامین میشود. با این شرایط اگر بهواسطه هموار شدن راه همکاری مشترک با خارجیها از ناحیه برجام، قرار به حذف خودروهای قدیمی و جایگزینی آنها با محصولات جدید باشد، قطعهسازان از نظر مالی به نوعی متضرر خواهند شد. این ضرر از دو ناحیه ناشی میشود؛ یکی حذف خودروهای قدیمی و در نتیجه از بین رفتن بخش مهمی از بازار قطعهسازان و دیگری ورود محصولات جدید و نیاز آنها به سرمایهگذاری.
واضحتر اینکه، وقتی خودروهای قدیمی حذف شوند، قطعهسازان بخش اصلی بازار خود را از دست خواهند داد؛ زیرا دیگر پژو ۴۰۵ و پرایدی وجود نخواهد داشت که آنها نسبت به تامین بیش از ۹۰ درصد قطعات شان اقدام کنند. در این شرایط هرچند ورود محصولات جایگزین را میتوان راه نجات قطعهسازان برای حفظ بازار دانست، با این حال این موضوع نیز به سرمایهگذاری کلان آنها و همچنین مشارکتشان با شرکتهای خارجی بستگی مستقیم دارد.