خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
طرح جامع فولاد کشور با هدف ترسیم مسیر توسعه فولاد برای دستیابی به هدف ۵۵میلیون تن تولید فولاد و با رویکرد ایجاد توازن در زنجیره فولاد تدوین شده است.
انرژی فراوان و ارزان،
موقعیت ممتاز جغرافیایی ایران و وجود سرمایه انسانی چه از نظر کمی و چه کیفی ازجمله مهم‌ترین مزیت‌هایی است که تاکنون سهم و نقش آهن و فولاد را در اقتصاد ایران قوت بخشیده است، اما آیا با توجه به زیرساخت‌های موجود و زنجیره تولید فولاد و سرمایه‌گذاری در بالادست فولاد و مشکل کم‌آبی در کشور این مهم دست‌یافتنی خواهد بود؟ البته سهم دولت‌ها را نیز باید در رسیدن به این چشم‌انداز مورد توجه قرار داد.
الزام‌های رسیدن به ظرفیت چشم‌انداز فولاد
ظرفیت تولید فولاد کشور تا پایان سند چشم‌انداز توسعه باید سالانه به بالای ۵۵میلیون تن برسد که بخشی از این تولید به مصرف داخلی و بخشی به صادرات اختصاص خواهد یافت. درباره ضرورت‌های رسیدن به این چشم‌انداز محمدرضا بنی‌اسدی مدیرعامل گروه صنایع فولادی صبح پارسیان در گفت‌وگو با صمت اظهار کرد: تولید ۵۵میلیون تن فولاد در سال ۱۴۰۴ به اصطلاح یک چشم‌انداز است. با توجه به وضعیت موجود رسیدن به این چشم‌انداز در چند سال باقیمانده کار بسیار دشواری به‌نظر می‌رسد. بنی‌اسد در ادامه درباره این چشم‌انداز توضیح داد: تولید ۵۵میلیون تن فولاد در چشم‌انداز ۲۰ساله کشور براساس یک‌سری محاسبات پیش‌بینی شده که البته این محاسبات براساس وضعیت موجود نیازمند بازنگری است. وی با اشاره به بررسی وضعیت موجود در رسیدن به چشم‌انداز فولاد خاطرنشان کرد: با توجه به وضعیت مبادلات فولاد در جهان و با توجه به اینکه در پایان چشم‌انداز، معادن کشور در زمینه سنگ‌آهن ممکن است به پایان ذخایر خود نزدیک شوند، در نتیجه برای صنعت فولادسازی نیازمند واردات سنگ‌آهن هستیم که در این صورت فولاد ایران قدرت رقابت‌پذیری خود را از دست خواهد داد. مدیرعامل گروه صنایع فولادی صبح پارسیان در ادامه با اشاره به سایر مواردی که باید درباره چشم‌انداز فولاد در نظر گرفت، عنوان کرد: براساس محاسبات خوش‌بینانه ما در سال ۱۴۰۴میلادی نیازمند ۳۲میلیون تن فولاد هستیم، از این‌رو به موازات این منابع باید در بخش فولاد ظرفیت‌سازی کنیم. برمبنای تولید سالانه ۵۵میلیون تن باید ۲۰میلیون تن صادرات داشته باشیم تا بتوانیم در سطح جهانی رقابت کنیم. البته اگر قرار باشد سنگ از خارج وارد کنیم، این صادرات دیگر قابل رقابت نخواهد بود. بنی‌اسدی تاکید کرد: با توجه با این رویکرد که برای تولید فولاد نیازمند واردات سنگ نباشیم، در زنجیره فولاد، گلوگاه ما بالادست خواهد بود نه پایین‌دست. بالادست فولاد نیز شامل معدن و استخراج می‌شود. وی در ادامه توضیح داد: معدن و اکتشاف نیازمند سرمایه‌گذاری است، اما از آنجا که در زمینه سرمایه‌گذاری مستلزم ریسک است، سرمایه‌گذاران محدودی در این زمینه حاضر به سرمایه‌گذاری خواهند بود. از این‌رو چه سرمایه‌گذاران داخلی و چه سرمایه‌گذاران خارجی رغبت کمتری در این زمینه از خود نشان می‌دهند. حتی اگر زمینه سرمایه‌گذاری در ایران فراهم شود و قوانین ما از سرمایه‌گذاری حمایت کنند و بستر لازم برای سرمایه‌گذاری خارجی فراهم شود و در کل ریسک سرمایه‌گذاری کاهش یابد، باز سرمایه‌گذاران بیشتر به سمت ذوب گرایش دارند و گرایش به سرمایه‌گذاری در مرحله تولید برایشان ریسک کمتری به همراه خواهد داشت.
