خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات بیمه اتومبیل دوستان شما نیستند. هیچ تفاوتی نمی‌کند که آنها تا چه اندازه دوستانه، خوش‌برخورد و خوش‌رو یا محافظه‌کارانه با شما برخورد کنند،
شرکت‌های بیمه به وجود می‌آیند تا پول درآورند؛ آنهم پول فراوان. شما پرداخت‌کننده پول هستید و رقابت برای به جیب زدن پول شما بسیار شدید است. برای اطمینان بخشیدن به شما درباره کالای‌شان در قالب پدری مهربان یا بانویی شادمان و حواس‌پرت فرو می‌روند، اما به محض اینکه امضای شما روی خط نقطه‌چین پایین قرارداد بیمه نقش بست، شرکت بیمه‌کننده اتومبیل شما به هر حیله‌ای متوسل می‌شود تا ثابت کند که شما راننده‌ای با ریسک بالا و پرمخاطره‌ای هستید، به این وسیله حداکثر سعی خود را می‌کند تا نرخ بیمه‌نامه شما را بالاتر ببرد.
حال به لطف فناوری‌های جدید درون خودرو که انواع اطلاعات مربوط به شما و اتومبیل‌تان را به صورت خودکار پردازش می‌کند، بیمه‌گران قصد دارند رانندگان را با دقتی بیشتر و از فاصله بسیار نزدیک‌تر از هر زمان دیگر زیر نظر گرفته و رفتار و کردار آنها را رصد کنند.
تاریخچه‌ای از پایش و تجسس
شرکت‌های بیمه به طور معمول برای هر بیمه‌گر متقاضی بیمه‌نامه خودرو برآوردهایی چندمتغیری را برپایه چندین عامل و شاخص گوناگون شخصی افراد انجام می‌دهند که این شاخصه‌ها عبارتند از سن، جنسیت، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، نوع شغل و حرفه، موقعیت محل سکونت، امتیاز (نمره) اعتباری، مقدار مسافت مسافرت‌های سالانه، پیشینه جریمه و تصادف‌های رانندگی، مدت زمان تجربه رانندگی و نوع وسیله نقلیه بیمه‌گزار. حاصل نهایی بررسی و تحلیل داده‌های مربوط به شاخص‌های بالا تصویری دقیق و موثر از میزان ریسک رانندگی هر یک از مشتریان شرکت‌های بیمه به بیمه‌گر ارائه می‌کند.
علاوه بر این موارد، پیشرفت فناوری‌های مراقبت جاده‌ها و معابر مانند دوربین‌های مستقر در تقاطع‌ها برای ثبت تخلفاتی مانند عبور از چراغ قرمز و محدوده‌های عبور ممنوع و دوربین‌های راداری سنجش سرعت خودرو نیز در بسیاری موارد به کمک شرکت‌های بیمه آمده و دیگر نیاز چندانی به حضور فیزیکی نیروهای پلیس و راهنمایی و رانندگی هنگام وقوع تصادف‌های رانندگی نیست.
سیستم پرداخت به ازای طی مسافت
تصور اینکه شما باید فقط به میزان مسافتی که با اتومبیل طی می‌کنید حق بیمه پرداخت کنید، احساس خوشایند و قانع‌کننده‌ای را در ذهن ایجاد می‌کند.
فردی که با اتومبیل خود مسافتی (بر فرض) ۵۰ مایلی را پیموده به مراتب بیشتر از فردی که یک مایل را را پیموده است، در معرض خطر تصادف رانندگی قرار دارد، درست است؟ پس چرا این ۲ نفر باید به یک اندازه پول بابت بیمه‌نامه خودرو بپردازند؟
پاسخ کوتاه این است که آنها نباید به یک اندازه پول پرداخت کنند. اما شرکت‌های بیمه براساس تاریخچه عملکردشان در طول دهه‌های گذشته به مجموعه پیشینه و مشخصه‌های هر بیمه‌گذار به‌طور سالانه نگاه می‌کنند.
بنابراین نخستین گام به سوی شکل‌گیری یک تحول اساسی و انقلاب واقعی در زمینه اطلاعات بیمه‌ای افراد را باید با اتکا به دستگاه‌ها و تجهیزات پیشرفته جدید که می‌توانند به‌طور عملی و واقعی میزان مسافت پیموده به‌وسیله هر راننده را برای هر مقطع زمانی تعیین و ارائه کنند، برداشت.
