خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
از گذشته‌های دور از معدن و معدنکاری به عنوان یکی از سخت‌ترین مشاغل در جهان یاد شده است. به گونه‌ای‌که در دوره‌ای از زندانیان برای کار در معادن استفاده می‌کردند.
اما با گذر زمان و آگاهی از اهمیت بخش معدن، توجه و دقت بیشتری برای بهره‌برداری از معادن در دستور کار قرار گرفت و مزایای نسبی برای کارگران معدن تعریف شد تا انگیزه‌ای برای حضور و کار در معدن داشته باشند.
ایران نیز به عنوان یکی از کشورهای معدن‌خیز جهان برنامه‌ها و هدف‌های گسترده‌ای برای معادن خود در نظر گرفته و در چندسال اخیر تاحدودی توانسته به این اهداف دست یابد.
با این حال گاهی شاهدیم برخی مصوبه‌های قانونی باعث می‌شود انگیزه فعالان معدنی به ویژه کارگران معدن کاهش پیدا کند. این در حالی است که بخش معدن ایران متاثر از بازار جهانی و صنایع داخلی در رکود به سر می‌برد و نیازمند ایجاد انگیزه و تشویق برای ادامه حیات است. در هفته گذشته خبری درباره تغییر سخت و زیان‌آور بودن شغل گروهی از کارگران معدنی مطرح شد.
بر اساس این خبر قرار است از این پس تمام کارگران معادن روباز جزو مشاغل دارای ماهیت سخت و زیانبار نباشند. این درحالی است که فعالیت در معادن چه روباز و چه زیرزمینی، جزو کارهای زیان‌آور به شمار آمده و جداکردن نوع فعالیت کارگران از یکدیگر تنها باعث از بین رفتن انگیزه برای ادامه کار در معادن آنهم در شرایط رکود بخش معدن خواهد بود.
تفکیک میزان سختی کار
به گزارش ایلنا، میرعلی شیرافکن، عضو کارگری شورای‌عالی حفاظت فنی چندی پیش گفته بود: براساس مصوبه این شورا قرار است در سخت‌و زیان‌آور تلقی شدن مشاغل آن گروه از کارگران معادن که فعالیت حرفه‌ای آنها روی سطح زمین است، تغییراتی ایجاد شود.
حال میزان تاثیر این موضوع بر امنیت شغلی کارگران معدن که همواره با مشکلات و سختی‌های بسیاری روبه‌رو هستند و شاید امکان تفکیک آنها از یکدیگر وجود نداشته باشد، مسئله‌ای است که باید بررسی شود.
افشین حسینی، بازرس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن ایران در گفت‌وگو با صمت درباره این موضوع گفت: کارگران معدن مدام درگیر کارهای سخت و زیان‌آور هستند و ممکن است تحت‌تاثیر هر نوع ماده معدنی قرار گرفته و تهدید شوند.
به گفته حسینی، محیط کار در معادن با بسیاری از مشاغل دیگر متفاوت است. به عنوان مثال نوع فعالیت کارگران معدنی هیچگاه مانند کارگران یک کارخانه صنعتی نیست و از آنجایی‌که معادن همواره در مناطق کمتر توسعه یافته و دور از محیط‌های شهری هستند که امکانات رفاهی نیز در آنجا وجود ندارد در نتیجه همه اینها در کنار هم گواه برسختی و زیان‌آور بودن محیط و ماهیت فعالیت معدنی خواهد بود (فرقی هم ندارد معدن روباز باشد یا زیرزمینی).
بر اساس اطلاعات و آمار موجود در قانون مشاغل سخت و زیان‌آور، تمامی مشاغل مشمول شرایط سخت و زیان‌آور به۲ گروه «مشاغلی با ماهیت سخت و زیان‌آور» و «مشاغلی با محیط سخت و زیان‌آور» تقسیم‌بندی می‌شود. به این ترتیب کارفرمایان مشمول گروه دوم موظفند هرچه سریع‌تر با بکارگیری تمهیدات فنی، بهداشتی و ایمنی از شدت عوامل سخت و زیان‌آور بکاهند.
