خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
چشم ها به امریکای مرکزی و جنوبی
در منطقه امریکای لاتین، کشورهای مختلفی در حال توسعه بخش معدن خود هستند و با توجه به همکاری های بیشتر با مصرف کنندگان در حال رشد (مانند چین) فرصت رشد و توسعه بیشتری برای خود فراهم کرده اند. با این حال، موفقیت در تمامی کشورها به یک اندازه نبوده است. کشورهایی که در چند سال اخیر اقدام به افزایش مالیات ها و ایجاد محدودیت های دیگر بر فعالیت های معدنی خود کرده اند، اکنون در حال مشاهده نتیجه سیاست های خود هستند: «توسعه بخش معدن آنها از دیگر رقبای منطقه ای، عقب مانده و درآمدهای دولت های شان هم به شدت کمتر است.»
خاورمیانه به دنبال تعادل
خاورمیانه به رشد معدنی چند سال اخیر خود ادامه می دهد. توسعه بخش معدنی یکی از سیاست های دولت های منطقه برای تنوع بخشی به جریان درآمدهاست؛ کشورهایی که تاکنون به شدت وابسته به درآمدهای نفت و گاز بوده اند. آنها در مقایسه با دیگر رقبای جهانی خود، فرصتی طلایی دارند و دسترسی به نفت و گاز ارزان شرایط توسعه صنایع «انرژی بر» مانند کودسازی، آلومینیوم و فولادسازی را فراهم کرده است. در عوض، این منطقه مصرف کننده بسیاری از فرآورده های معدنی و مواد آلیاژی است.
زیرساخت ها در افریقا
کشورهای افریقایی که در چند سال گذشته از ثبات سیاسی و مبارزه با فساد، نفع برده اند، سرمایه گذاری های روزافزونی برای زیرساخت های خود انجام می دهند. درآمدهای معدنی در حال رشد، صرف توسعه بیشتر زیرساخت ها، خدمات اجتماعی و اداره بهتر کشورها می شود. ذخایر معدنی کشورهای اطراف صحرای افریقا و منطقه افریقای غربی به جلب توجه سرمایه گذاران خارجی ادامه می دهند و این وضعیت، تصویر مساعدی را برای آینده آنها ترسیم می کند. کشورهای این منطقه (به جز زیمبابوه) با مبارزه با دیکتاتوری و افزایش ثبات سیاسی، محیط کسب وکار جذاب تری برای سرمایه گذاران خارجی فراهم می کنند. با این حال، افریقای جنوبی که پیشگام کشورهای قاره سیاه بوده، به دلیل محدودیت زیرساخت ها و افزایش تردیدهای سیاسی، مشکلات بیشتری در جذب سرمایه گذاران و رشد بخش معدن خود مشاهده خواهد کرد.
استرالیا و آسیا، متکی بر چین
بخش های معدنی استرالیا و آسیا در چند سال اخیر به شدت به سرمایه های چینی وابسته شده است. به همین دلیل است که توسعه این مناطق مشروط به شرایط و سیاست های چین است. دولت چین به تازگی، تغییر رویه هایی در سیاست خود نشان داده که می تواند بر آینده معادن آسیا و استرالیا اثرگذار باشد؛ هر چند، هنوز هم این منطقه یکی از مهم ترین قطب های معدنی جهان است.
