برخورد ۰ و ۱ با خودروهای دست دوم
در کشورمان دقیقاً ۲ دیدکاه کاملاً متناقض پیرامون خودروهای دست دوم و کارکرده وجود دارد؛ دسته اول کسانی هستند که خودروهای دست دوم را همانند مسواک کار کرده به درد نخور و دور انداختنی میپندارند و از خرید آنها اجتناب میکنند؛ چرا که به گفته آنها مشخص نیست که مالکان سابق خودرو چه بر سر آن آوردهاند و خودرو نو حس بهتری را به مالک القا میکند. دیدگاه دوم اما از آن افرادی است که اصرار دارند که خودروهای دست دوم به دلیل آنکه تا حد امکان نزول قیمت خود را تجربه کردهاند و آببندی آنها انجام گرفته است، ضرر کمتری را متوجه خریدار میکنند و با بودجهای مناسب قابل خریداری هستند.
هر دو این دیدگاهها کاملاً صحیح و قابل استناد هستند، اما متاسفانه بسیاری از افراد در مورد این دو دیدگاه به طور قطعی و به قولی «صفر و یکی» برخورد میکنند. اما باید توجه داشت که ۲ دیدگاه مذکور در حقیقت مضرات و محاسن خودروهای دست دوم را بیان میکنند و به طور مطلق برقرار نیستند.
برای مثال ممکن است شخصی که متعلق به گروه دوم است قصد خرید یک خودرو دست دوم را داشته باشد و به سراغ یک خودرو دست دوم از نوع لوکس آلمانی برود. به دلیل آنکه در انتخاب این خودرو فاکتور استهلاک و قیمت قطعات فنی محاسبه نشدهاند، ممکن است شخص با وجود آنکه کیفیت و عملکرد بهتری نسبت به یک خودرو ژاپنی یا کرهای صفر هم قیمت دریافت کند، اما هزینههای تعمیر و نگهداری به قدری وحشتناک باشد که از خرید خود پشیمان شود.
دقیقاً نقطه مقابل این هم ممکن است رخ دهد و فردی از عملکرد ضعیفتر خودرو کرهای خود نسبت به یک رقیب دست دوم آلمانی ابراز گلایه کند. این بدین معناست که خریدار به دلیل تفکر یکجانبه خود تمامی محاسن و کاستیهای انتخابهای خود را بررسی نکرده، صرفاً به دلیل تفکر بدی که نسبت به گروه دیگر داشته به سراغ انتخاب خود رفته است.
این درحالی است که اگر او شناخت کاملی نسبت به خواستههای خود داشت، قطعاً میتوانست خودرویی را انتخاب کند که نیازهای مورد نظر او را برطرف کند.