چون گران است، قطعاً سریع هم هست
زمانی بود که در بازار خودرویی کشور، خودروها به ۲ دسته گرانقیمت و ارزانقیمت تقسیم میشدند. خودروهای گرانقیمت معمولاً از عملکرد فنی مناسبتری برخوردار بودند و شتابگیری بهتر و حداکثر سرعت بیشتری داشتند. این مسئله خصوصاً در میانه دهه ۷۰ شمسی بیش از پیش مطرح بود.
در آن زمان بسیاری پژو ۴۰۵ را یک خودرو با تواناییهای یک خودرو اسپرت قلمداد میکردند، چرا که در بازار کم تنوع آن دوره رقیب اصلی آن یعنی دوو سیلو عملکرد فنی نرمتر و آرامتری داشت. اما این تفکر با ایجاد تنوع در بازار و ورود خودروهایی همانند پژو ۲۰۶، نیسان ماکسیما و سیتروئن زانتیا و سپس با ورود خودروهای وارداتی نهتنها این ذهنیت تغییر نیافت، بلکه با ورود خودروهای وارداتی مدرنتر که بهمراتب عملکرد فنی بهتری از رقبای تولید داخل داشتند، بهمراتب تقویت شد. حال دیگر کمکم صاحبان بسیاری از خودروهای خانوادگی وارداتی آلمانی، ژاپنی و حتی کرهای به جای آنکه خود را سوار بر یک خودرو مدرن خانوادگی (حتی از نوع لوکس) بپندارند، خود را سوار بر یک سوپراسپرت چهاردر میپنداشتند که میتوانستند در جادهها و خیابانهای کشور حریف بطلبند!
یکی از مهمترین دلایل این ذهنیت را باید در عدم واردات خودروهای اسپرت و با عملکرد فنی بالا در تیراژ بالا دانست. چنین اتفاقی سبب میشود که هیوندای جنسیس که یک خودرو اسپرت با تواناییهای فنی نسبتاً مناسب است، قبل از ورود تویوتا GT86 از نظر عملکرد با خودروهای سدان لوکس کرهای و ژاپنی مقایسه شود! همچنین یکی دیگر از دلایل این مقایسه ورود گونههای اسپرت سدانهای مذکور (خصوصاً آلمانیها) است که سبب شده است تا کسی که سوار بر یک مرسدس C200 است خود را همپای کسی بداند که سوار بر یک C350 یا حتی نمونه AMG همان کلاس مرسدس است.
متاسفانه بسیاری از مردم از این نکته که واردکردن فشار بیش از اندازه و بردن خودرو تا مرزهای تواناییهای خود ممکن است صدمات و خطرهای جبرانناپذیری را متوجه خودرو و سرنشینان آن کند، غافلند.
اما متاسفانه هنوز هم شاهد مسابقات خیابانی و به قولی «کل کل»های داخل شهری میان خودروهای سدان با پیشرانههای ۱۴۰ اسب بخاری و شاسی بلندهای سنگین وزن (مقصود امثال پورشه کاین و بامو X6 که پلی میان خودروهای شاسی بلند و اسپرت هستند، نیست) هستیم! خودروهایی که گویی به دلیل قیمت بالایشان این احساس را در خریدار ایجاد میکنند که «چون گران هستیم، قطعاً سریع هم هستیم!» این خودروها برای استفاده شهری و حتی اقتصادی، مصرف سوخت مناسب و سواری نرم و راحت پدید آمدهاند و خودروسازان در طراحی آنها کمتر اهمیتی به تواناییهای اسپرت ندادهاند.