دهقاندهنوی افزود: این کمبود نقدینگی مشکلاتی در سیستم بانکی ایجاد میکند. الگوی دیگر این است که زمان پرداخت را متعهد شوند اما نرخ سودی را تعهد نکنند، در این صورت موسسه میتواند عنوان کند که در موعد مقرر تسهیلات را پرداخت میکنم، اما اگر با کمبود منابع مواجه باشم، از جای دیگر قرض میگیرم و متناسب با آن، نرخ سود شما افزایش پیدا خواهد کرد.
او در پاسخ به این سوال که از نظر شما در کشور ما کدام یک از این دو الگو متقاضی بیشتری پیدا خواهد کرد؟ گفت: از نظر من الگوی دوم در ایران جوابگو نخواهد بود و الگوی اول بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد. به این صورت که ما زمان پرداخت تسهیلات را تعهد نکنیم تا از عدم تعادلهای نقدینگی که میتواند در این موسسات ایجاد شود جلوگیری کنیم.
دهقان ضمن بیان اینکه تقاضایی که در بخش مسکن وجود دارد، تقاضای بخش واقعی است، گفت: یعنی افرادی که دسترسی به مسکن ندارند اما به آن احتیاج دارند، افرادی که جریان درآمدی مستمری دارند اما پول کافی برای خرید مسکن ندارند، افرادی که قصد نوسازی مسکن خود را دارند، افرادی که قصد خریداری مسکن بزرگتری دارند و… اما بخشهایی از این تقاضاها به منابع مالی کافی دسترسی ندارند.
او افزود: قاعدتاً هر محصول جدید، هر نهاد جدید و هر بانک موجودی که بخشی از منابع مالی را در اختیار این متقاضیان قرار دهد، سبب میشود که بخشی از آنها وارد بازار مسکن شوند و به چیزی که میخواهند دسترسی پیدا کنند. این موسسات به طور یقین تقاضا را افزایش خواهند داد، زیرا افرادی که تا قبل از راهاندازی این موسسات دسترسی به منابع مالی برای خرید مسکن نداشتند، با استفاده از تسهیلات این موسسات میتوانند به منابع مالی لازم دسترسی پیدا کنند.