میگویند همسایه آنقدر عزیز است که از همسایه ارث میبرد؛ شاید احترام به همین باور باعث شد ایران در چند سال اخیر چشم به روی همه مسائل نامطلوبی که در مرز ترکیه برای کامیونداران ایرانی پیش میآید ببندد و باز هم به احترام همسایگی، با این کشور کنار بیاید اما به نظر میرسد ترکیه نمیتواند شریک درازمدت ایران در حملونقل ترانزیتی باشد؛
به نقل از روزنامه صمت: در هفتههای گذشته باز هم خبر رسید تعدادی از کامیونهای ایرانی در این کشور به آتش کشیده شدهاند و هنوز هم مسئله غرامتخواهی ایران در این زمینه به نتیجه نرسیده است.
به آتش کشیده شدن کامیونهای ایرانی در خاک ترکیه تنها یکی از دردسرهای تردد کامیونهای ایرانی در چند سال گذشته از مرز این کشور است؛ ترکیه یک روز مرز را میبندد و روز دیگر به ایرانیها سوخت نمیدهد.
همه این مسائل در کنار مسائل داخلی ترکیه در سالهای اخیر ایران را بر آن داشته به دنبال مسیر ترانزیتی جدیدی باشد که بتواند جایگزین مسیر تردد ایران و کشورهای حاشیه خلیجفارس به اروپا باشد و بر اساس مذاکراتی که ایران از یک سال پیش در این زمینه کلید زده، مسیر جایگزین تا مرحله امضای موافقتنامه نهایی بین ایران با ۵ کشور دیگر پیش رفته است.
مسیر جدید ترانزیتی که به پیشنهاد ایران، وظیفه انتقال کالاها از ایران به کشورهای حوزه قفقاز و اروپا را دارد، از بنادر جنوبی ایران در خلیجفارس آغاز، با جاده و ریل به مرزهای شمالی کشور میرسد و وارد آذربایجان میشود.
کالاها در ادامه مسیر با کامیون به ارمنستان و از آنجا به بندر پوتی و باتومی در گرجستان میروند و در ادامه مسیر با کشتی به بنادر بورگارس و وارنا در بلغارستان منتقل میشوند و از آنجا کامیونها به یونان میروند.