بستهبندی مواد غذایی در قوطیهای فلزی علاوهبر مشکلاتی که در برخی موارد به دلیل برخورد مستقیم این مواد با فلز ایجاد کند، با چالشهای دیگری هم روبهرو است.
یکی از چالشهایی که این نوع بستهبندی با آن روبهرو است تولید در قوطیهاست. با اینکه چند واحد اکنون به تولید این محصول میپردازند اما هنوز سطح تولید داخل کشور پاسخگوی واحدهای تولیدکننده محصولات غذایی با بستهبندی فلزی نیست.
بستهبندی مواد غذایی به شیوه شیشهای و فلزی حدود دو قرن در دنیا پیشینه دارد و تاکنون پیشرفت خاصی در این زمینه حاصل نشده است. اکنون عمده تولیدکنندگان محصولات غذایی در دنیا از این شیوهها استفاده میکنند اما در ایران تولید این محصول با چالشهای خاصی روبهرو بود که یکی از آنها تولید درهای «آسان بازشو» است. ایران تا چند سال گذشته توان تولید این درها را نداشت و واحدهای تولیدکننده برای استفاده از این شیوه بستهبندی درهای مورد نیاز را وارد میکردند. یکی از مشکلات در واردات این درها، غیراصولی بودن محموله وارداتی بود که باعث آسیب به این درها میشد. بر این اساس، مشکل دیگری در این شیوه بستهبندی به وجود آمد که کنده شدن قلاب در قوطی بود و هنوز هم در برخی از محصولات این مشکل وجود دارد که باز کردن در قوطی را سخت میکند و خطراتی را نیز به همراه دارد.
در چند سال گذشته تعدادی واحد صنایع فلزی در کشور اقدام به تولید درهای غیرفلزی کردند. این محصول اکنون در کشور تولید میشود و واحدهای تولیدی هم توانستهاند به نقطهای از کیفیت این درها برسند که تعداد بسیار محدودی از آنها اکنون با مشکل روبهرو هستند. شاید این پرسش ایجاد شود که چرا هنوز برخی از قلابها کنده میشوند؟ پاسخ این پرسش در کافی نبودن میزان کمی تولید این درها نهفته است. اکنون با اینکه درهای آسان بازشو در کشور تولید میشود، هنوز هم شاهد واردات آنها هستیم. درهای آسان بازشوی وارداتی به دلیل حملونقل که به طور عمده زمینی انجام میشود، در مسیر با انحراف و ضربههای متعدد مواجه هستند که این موضوع مقاومت آنها برای باز شدن را کاهش میدهد.
یکی از اقداماتی که برای رفع این مشکل انجام شده بود، اجباری شدن قانون بررسی کیفیت کالاهای وارداتی بود. در ۱۳۸۹/۳/۵ فهرست کالاهای وارداتی مشمول استاندارد اجباری اصلاح شد و بر اساس این اصلاحیه در اجرای مفاد ماده ۲ و ۳ قانون ارتقای تولیدی خودرو و سایر تولیدات صنعتی تغییراتی ایجاد شد که بر پایه آن تبصره سوم این قانون به واردات این محصول اختصاص دارد. تبصره ۳ به این شرح است: «انواع کنسروهای مواد غذایی و کمپوتها مشمول اجرای مقررات استاندارد اجباری برای واردات هستند. »
با وجود تصویب این قانون در زمان دولت گذشته، هنوز هم در مصرف این محصولات مشکلاتی دیده میشود و به نظر میرسد ماجرای استاندارد اجباری هم نتوانسته این مشکلات را برطرف کند. اکنون با احتساب موضوعات مطرح شده به نظر میرسد در این زمینه تنها یک راهحل وجود دارد و آن، تولید این محصولات به اندازه نیاز داخل کشور است. در این صورت علاوهبر اینکه مشکلات کنونی رفع میشود دیگر نیازی به واردات این محصولات وجود ندارد که قانون استاندارد اجباری تاثیرگذار باشد یا خیر.