برخی معتقدند کانال انتقال سیاست پول، کانالی اعتباری در ایران است. به این معنی که اگر این افزایش حجم نقدینگی در نهایت منجر به افزایش میزان اعتبارات و وامهای بانکی شود، میتواند بر تقاضای کل تاثیر بگذارد. البته اینها بحثهای تئوریک است که آیا واقعاً کانال انتقال سیاست پول، کانالی اعتباری هست یا نیست؟
به نقل از اقتصادنیوز، کامران ندری مدیرگروه بانکداری اسلامی پژوهشکده پولی و بانکی در یادداشتی در شماره ۱۹۶ تجارت فردا نوشت: از منظر اقصاد کلان تحریک تقاضا از طریق یک سیاست پولی انبساطی اتفاق میافتد. در حال حاضر در سیستم اقتصادی ایران، این سیاست پولی انبساطی وجود دارد. اقتصاددانان در خصوص اینکه کانال این سیاستگذاری پولی چیست، بحث میکنند. یعنی این افزایش حجم نقدینگی از چه طریقی بر تقاضای کل تاثیر میگذارد؟
برخی معتقدند کانال انتقال سیاست پول، کانالی اعتباری در ایران است. به این معنی که اگر این افزایش حجم نقدینگی در نهایت منجر به افزایش میزان اعتبارات و وامهای بانکی شود، میتواند بر تقاضای کل تاثیر بگذارد. البته اینها بحثهای تئوریک است که آیا واقعاً کانال انتقال سیاست پول، کانالی اعتباری هست یا نیست؟ این بحثی است که در مطالعات کمی و تا حدودی در اقتصاد مشخص میشود. اگر بخواهیم بحث را بهطور تئوریک جلو ببریم، میتوانیم نقدینگی را که در اقتصاد افزایش مییابد، از طریق کارتهای اعتباری کانالیزه کنیم و در اختیار خانوارها قرار دهیم و اگر خانوارها نرخ و شرایط بازپرداخت این اعتبار را مناسب تشخیص دهند، این موضوع میتواند باعث افزایش تقاضا برای کالاها و خدمات در کل اقتصاد شود و آن تحریک تقاضای مورد نظر، در اقتصاد اتفاق بیفتد.
اما این صرفاً یک بحث تئوریک و نظری است، در عمل چه اتفاقی میافتد؟ با وجود اینکه پایه پولی در اقتصاد در حال رشد است، یعنی نرخ رشد پایه پولی، رقم قابل ملاحظهای است، معلوم نیست پولی که خلق میشود به کجا میرود؟ زیرا از سوی دیگر، تمام بانکها نیز کسری نقدینگی دارند. به همین خاطر است که نمیتوانند نرخ سود سپرده بانکی را پایین بیاورند. زیرا برای جذب نقدینگی و جذب منابع، احتیاج دارند که نرخ سودهای بالاتر را به سپردهگذاران پیشهاد دهند تا سپردهگذاران منابع خود را به آن بانکها بیاورند و مشکل نقدینگی بانکها رفع شود. پس اگر بخواهیم نگاه کلان داشته باشیم، با توجه به اینکه بانکها نمیتوانند نرخ سود سپرده را پایین بیاورند، درنتیجه بانکها با مشکل تامین منابع روبهرو هستند و در این شرایط، قادر به صادر کردن این کارتهای اعتباری نیستند. کارتهای اعتباری اگر بخواهد در یک حجم وسیع منتشر شود، نیاز به منابع یا ذخایر آزاد قابل توجه بانکها دارد. بر حسب ظاهر، بانکها چنین منابعی را در اختیار ندارند.
برچسبکارتهای اعتباری مدل کسبوکار بانکی وامهای بانکی