استاندارد حسابداری IFRS نخستین بار با تاکید رئیس کل بانک مرکزی بر ارائه صورت های مالی بانک ها بر این مبنا از محافل کارشناسی به بدنه جامعه آمد.
استانداردی که می تواند صورت های مالی شرکت های ایرانی را مطابق آنچه در کشورهای توسعه یافته عمل می شود ارائه کند. نبود یکپارچگی در سیستم گزارشگری مالی، همواره بهعنوان یکی از موانع شفافیت اقتصادی کشورمان محسوب میشد. این موضوع پس از رفع تحریمهای بینالمللی و افزایش تقاضا از سوی سرمایهگذاران خارجی اهمیت بیشتری پیدا کرد. بنابراین سکانداران اقتصاد کشورمان سعی کردند زمینه اجرای استانداردهای گزارشگری مالی بینالمللی یا همان IFRS را فراهم کنند.
به گزارش اقتصاد نیوز ، روز گذشته، همایش «استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی و نقش آن در ارتقای شفافیت بازارها» به میزبانی سازمان بورس و اوراق بهادار و با حضور مقامات ارشد اقتصادی از جمله وزیر امور اقتصادی و دارایی، رئیسکل بانک مرکزی و روسای سازمان بورس، بیمه و حسابرسی برگزار شد.
طی این مراسم، رعایت معیارهای حسابداری IFRS بهطور رسمی و بهعنوان یک اقدام ملی در دستور کار قرار گرفت. در گام نخست، مقرر شد ۷۷ شرکت بزرگ کشور از جمله بانکها، بیمهها و هلدینگها صورتهای مالی سال ۹۵ خود را براساس استانداردهای مزبور ارائه دهند. این گام مهم در اقتصاد کشورمان مسیری شفاف ایجاد خواهد کرد که میتواند فساد و رانت در کسبوکارها را محدودتر کند.
استاندارد IFRS از کجا آمد؟
استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (IFRS)، به مجموعهای از استانداردهای حسابداری گفته میشود که توسط هیات استانداردهای حسابداری بین المللی(IASB) تدوین شدهاند. هدف این استانداردها، تهیه صورتهای مالی شرکتهای سهامی در قالب یک استاندارد جهانی است. به گونه ای امکان تطابق دادن آنها با یکدیگر وجود داشته باشد.
هیات استانداردهای حسابداری بین المللی (IASB)، یک نهاد مستقل در لندن است که ۱۵ عضو از کشورهای مختلف دارد و کار خود را از سال ۲۰۰۱ آغاز کرده است. پایهگذاری این هیات توسط شرکتهای بزرگ حسابداری، موسسات مالی خصوصی و تعدادی دیگر از سازمانهای حرفهای در حوزه حسابداری انجام شده است. تا کنون بیش از ۱۲۰ کشور IFRS را برای گزارش دهی مالی شرکتهای خود الزامی دانستهاند.
با پذیرش IFRS، یک شرکت میتواند صورتهای مالی خود را با اصول مشابه با شرکتهای رقیب خارجی ارائه کند. در نتیجه قابلیت مقایسه بین اطلاعات این شرکتها وجود داشته و علاوه بر آن شرکتهای مادری که شرکتهای تابعه آنها در سایر کشورهایی وجود دارند که IFRS را پذیرفتهاند قادر خواهند بود تا یک زبان مشترک حسابداری داشته باشند. همچنین بکارگیری IFRS میتواند برای شرکتهایی که قصد افزایش سرمایهگذاری خارجی خود را دارند، سودمند باشد. چرا که درک وضعیت شرکت آنها برای طرف های خارجی ساده تر می شود.