خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
پایگاه خبری اویل پرایس امریکا در تحلیلی ضمن بیان گزینه‌های پیش روی اوپک برای بالا بردن سطح قیمت‌های نفت، قابلیت اجرایی این راهبردها را مورد ارزیابی قرار داد.
به نقل از ایرنا، اویل پرایس نوشت؛ بازار نفت پس از شور و اشتیاق کوتاه اولیه‌ای که نسبت به توافق کاهش تولید سامان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) نشان داد، اکنون کم‌کم نسبت به آن بی‌تفاوت و سرد رفتار می‌کند، زیرا شواهد حاکی از آن است که مازاد عرضه نفت به آن سرعتی که انتظار می‌رفت، از بین رفتنی نیست. تمدید توافق کاهش تولید نتوانست قیمت‌های نفت را بالا ببرد و ناامیدی بازار از کاهش بیشتر سطح تولید حتی موجب افت سطح نرخ نیز شد. در حقیقت، تلاش اوپک برای ایجاد تعادل در بازار نفت و افزایش سطح قیمت‌ها، دیگر آن تاثیر گذشته را ندارد.اوپک با افزایش تولید از سوی تولیدکنندگانی مانند امریکا روبه‌رو است که چرخه تولیدشان کوتاه است و درواقع، افزایش سطح تولید کشورهای غیراوپکی که توافق کاهش تولید را امضا نکرده‌اند، مانع اثرگذاری مطلوب توافق یاد شده می‌شود. با توجه به تئوری‌بازی‌ها، اوپک ۳ راهبرد بالقوه برای مدیریت بهتر عرضه و پس‌گیری جایگاه گذشته خود در بازار نفت دارد.این راهبردها مستلزم همکاری بیشتر اوپک و غیراوپک، برنامه نهادینه‌تر شده برای نظارت بر کاهش تولید و در نظر گرفتن محرک‌هایی برای ممانعت از تقلب آن دسته از اعضای اوپک است که به شدت نیازمند پول هستند. گزینه نخست، تلاش برای جلب همکاری سایر تولیدکنندگان غیراوپک از جمله تولیدکنندگان نفت شیل امریکا است.با در نظر گرفتن میزان اعتقاد تولیدکنندگان نفت شیل امریکا به سازوکار بازار برای تعیین سطح نرخ نفت و نیز سطح عمومی ناسازگاری آنها با دولت و سازمان‌های فرادولتی در تعیین سطح تولید، احتمال اینکه این گزینه قابلیت اجرا داشته باشد، زیاد نیست. راهبرد دوم، تقویت همکاری کشورهای اوپک و غیراوپک است که متعهد به توافق کاهش تولید و خواهان کاهش بیش از پیش سطح تولید هستند.در این راهبرد می‌توان به جای سازوکار فعلی که در آن سطح تبعیت تولیدکنندگان از توافق کاهش تولید به خود آنها بستگی دارد، سازوکار قوی‌تری طراحی کرد که در آن سطح مشارکت اختیاری نباشد.این راهبرد همچنین می‌تواند شامل ایجاد صندوقی به نام «صندوق تثبیت» باشد که با کمک آن دسته از اعضای اوپک که به شدت نیازمند پول هستند، انگیزه آنها برای تبعیت از توافق کاهش تولید را تقویت کند.با توجه به اینکه برخی کشورهای عضو اوپک به جای اینکه منتظر بالا رفتن سطح قیمت‌ها بمانند، تلاش می‌کنند با تولید و فروش بیشتر نفت، درآمد خود را افزایش دهند، پایبندی این سازمان به این توافق در حال کاهش است. این مسئله سبب می‌شود، روسیه نیز تمایل چندانی به کاهش بیشتر سطح تولید نداشته باشد.کمیته مشترک فنی اوپک و غیراوپک هفتم و هشتم اوت (دوشنبه و سه‌شنبه این هفته) در ابوظبی جلسه دارد که موضوع آن بررسی راه‌های افزایش پایبندی کشورهایی است که ۱۰۰ درصد به توافق کاهش تولید پایبند نیستند و تولیدشان بیش از سهمیه تعیین شده است.۷ ماه از اعتبار توافق فعلی کاهش تولید باقی مانده است در حالی که اکوادور ماه پیش از سهمیه تعیین شده فراتر رفت و اعلام کرد دیگر نمی‌خواهد به این توافق پایبند باشد زیرا ناچار است درآمد نفتی خود را افزایش دهد. راهبرد آخر، سیاستی است که اوپک پیش از امضای توافق کاهش تولید، براساس آن عمل می‌کرد و آن اینکه، اوپک می‌تواند دست از کاهش تولید بردارد و با عرضه نفت بیشتر به بازار سطح قیمت‌ها را پایین آورده و تولیدکنندگان پرهزینه را از بازار بیرون کند.با وجود اینکه این سیاست می‌تواند تولیدکنندگان نفت شیل امریکا را از بازار خارج کند، اما خود اوپک را نیز زمین‌گیر می‌کند، زیرا درحالی که نقطه سربه‌سر درآمد- هزینه عربستان سعودی، عراق و ایران بسیار پایین است و می‌توانند کاهش قیمت‌ها را تحمل کنند، اما به نرخ نیاز دارند که بتواند بودجه آنها را متعادل نگه دارد و این نرخ بسیار بالا است.براساس اعلام بانک گلدمن ساچز امریکا، میانگین نرخ نفتی که بودجه کشورهای اوپک را در تعادل نگه می‌دارد، ۷۰ دلار در هر بشکه است که خیلی بیشتر از نرخ ۴۰ تا ۶۰ دلاری است که شرکت‌های بزرگ نفتی برای پرداخت هزینه‌های تولید و سود سهام خود نیاز دارند.
در سطوح پایین نرخ نفت، کشورهای خاورمیانه ممکن است ناچار شوند سیاست‌های ریاضتی بیشتری مانند کاهش یارانه‌ها و کاهش مزایای کارکنان دولتی را در پیش بگیرند.بنابراین، اجرای هیچ‌یک از این سه گزینه برای اوپک آسان نیست و حتی ممکن است جایگاه سنتی آن در بازار نفت را نیز به خطر اندازد، جایگاهی که به این سازمان قدرت تعیین نرخ را می‌دهد.