خطر حضور الماس مصنوعی هنوز بازار الماس معدنی و خشن را تهدید میکند. الماس مصنوعی آمده که بماند هر چند در ابتدا محل توجه نبود اما حالا این الماسهای ساخته شده در محیط آزمایشگاه از سوی نسل جوان و حتی شخصیتهای سرشناسی مانند لئوناردو دیکاپریو و سرمایهداران سیلیلکونولی در کالیفرنیا مورد توجه قرار گرفته است، بنابراین هم تعداد الماسهای تولیدشده و همچنین تعداد کارخانههای تولیدکننده آنها در پرو، کارولینای جنوبی، حوالی واشنگتندیسی، روسیه و کانادا بیشتر میشود. دغدغه دیگری که برای الماسهای مصنوعی وجود دارد این است که این الماسها به جای الماسهای معدنی فروخته شوند، چون تشخیص تفاوت آنها فقط با ابزار کارشناسانه ممکن است. بنابراین این فرضیه هم که با افزایش عرضه الماس معدنی یا افزایش تقاضای آن در آسیا میتوان بازار را به نوعی گسترش داد، کم و بیش به چالش کشیده میشود. البته با تمام این تفاسیر الماس مصنوعی در رقابت با الماس معدنی در حاشیه قرار دارد، در حال حاضر در سراسر جهان سالانه یک میلیارد دلار الماس مصنوعی فروخته میشود که در مقایسه با رقم ۲۲ میلیاردی مربوط به فروش الماس معدنی بسیار کوچک است. در نهایت نتیجه واضح است: صنعت الماس دارد تغییر میکند و به ظاهر هیچگاه به گذشتهای که داشت برنمیگردد، اما هنوز امید به بهبود در بلندمدت و با سرعت کم در آینده وجود دارد. در این میان آنگلو برای حفظ سهام ۸۵ درصدی بزرگترین معدن الماس جهان باید با اقدام به سرمایهگذاری و تمرکز بر کنترل ذخایر موجود تا بازگشت بازار به توازن، صبور باشد.
«آنگلوامریکن» الماس را رها نمیکند
صفحه: 1 2