صنعت هوافضا ازجمله صنایعی است که تحت تاثیرات فناوری نانو، پیشرفتهای قابل ملاحظهای کرده است. مهمترین بخشهای این صنعت که از فناوری نانو استفاده میکنند
عبارتند از:
۱. افزایش ایمنی
۲. کاهش هزینههای تعمیر و نگهداری
۳. کاهش تشعشعات
۴. کاهش نویز
۵. افزایش ظرفیت
۶. آسانی پرواز
۷. افزایش انتقال بار
۸. افزایش سرعت
۹. هدایت بهتر هواپیما و استفاده بهتر از آن
برای رسیدن به چنین اهدافی مهمترین اقدامات در زمینه مواد گسترش مواد جدید سبکتر، مستحکمتر، مقاومتر در برابر خوردگی و آسیبدیدگی و امکان تعمیرات آسان در مواقع لازم است.
نانو پوششها
پوشش عبارت است از یک «لایه» با ضخامتی کمتر از ماده پایه که این لایه سطوحی را که در معرض آسیبهای محیطی مانند باران، برف، نمکها، رسوبهای اسیدی، پرتوهای فرابنفش، نور آفتاب و رطوبت، خوردگی و آسیب قرار دارند محافظت میکند. باوجود این، پوششها نیز قابلیت خش برداشتن، تکه تکه شدن یا آسیب دیدن در زمان استفاده، ساخت و حملونقل را دارند بنابراین باید به دنبال پوششهایی باشیم که در برابر این تغییرات مقاوم باشند. از آنجایی که اغلب قسمتهای هواپیما در معرض انواع آسیبها و محیطهای مخرب قرار دارد، بنابراین نیاز به پوششدهی این مناطق حساس، ضروری است؛ چراکه نباید در مراحل تولید، ورود به بازار و مهمتر از همه در زمان استفاده، ویژگیهای خود را از دست بدهند. بنابراین صنایع هواپیمایی باید به دنبال یافتن راهحلی برای جلوگیری از آسیب دیدن سطح فلزات در مناطق مختلف بدنه و قسمتهای آسیبپذیر باشند. در سالهای اخیر با پیدایش فناوری نانو، تولید نانو پوششهای مقاوم در برابر انواع تهدیدات محیطی بهعنوان راهحلی برای جلوگیری از آسیبدیدگیهای هواپیمایی پیشنهاد شده است. استفاده از نانو ذرات بهصورت پوشش لایه نازک میتواند پیوندهای قویتری با زیرلایه برقرار و در نتیجه انعطافپذیری بالاتر با اختلاف قیمت کمتری را ایجاد کند. این پوششها نرمتر، قویتر و بادوامتر است. کاربرد این پوششها شامل سطوح خودتمیزشونده، خودترمیم، سطوح مقاومتی در برابر سایش، اکسایش و… است.
پوشش هوشمند خوردگی
خوردگیهای پنهان بهعنوان خطری همیشگی برای وسایل پرنده محسوب میشود. این خوردگیها در بازرسیهای دورهای قابل مشاهده نبوده و بیشتر پس از تخریب سازه خود را نشان میدهد.