بهبود تراز بودجه خانوارها در سال ۱۳۹۴
بررسی آمارهای منتشر شده نشان میدهد درآمدهای خانوارها با رشد ۳/ ۱۲ درصدی، با نرخی بالاتر از رشد ۳/ ۷ درصدی مخارج خانوارها افزایش یافته است و به عبارت دیگر، درآمد منهای هزینه خانوارها در سال گذشته حدود ۵ درصد افزایش یافته است. چنین آماری، از بهبودی قابل توجه در تراز بودجه خانوارها و وضعیت رفاهی معیشتی این واحدهای اجتماعی خبر میدهد. همچنین، این آمارها نشان میدهد درآمدهای خانوار با رشدی بالاتر از هزینهها، تقریبا بهنقطهای سربهسری با هزینهها رسیده و برخلاف سالهای گذشته که عمدتا در نتیجه کمگوییها، میزان درآمدهای اعلامی همواره پایینتر از هزینهها قرار داشت، چیزی که در رسانهها «کسری بودجه خانوارها» گفته میشد، در آمارهای امسال وجود ندارد.
بر اساس آمارها این گزارش هزینه ناخالص سالانه یک خانوار به شکل اسمی در سال ۱۳۹۴ معادل ۳۵ میلیون و ۲۶۵ هزار تومان بوده که این رقم در سال ۱۳۹۳ معادل با ۳۲ میلیون و ۸۷۵ هزار تومان گزارش شده است. بنابراین در سال ۱۳۹۴ طی یک ماه هزینه ناخالص هر خانوار ایرانی معادل ۲ میلیون و ۹۳۸ هزار تومان بوده که در سال ۱۳۹۳ هر خانوار ایرانی ۲ میلیون و ۷۳۹ هزار تومان هزینه میکرده است.
در بخش مقابل، درآمد متوسط سالانه هر ایرانی در سال ۱۳۹۴ معادل با ۳۵ میلیون و ۲۵۸ هزار تومان و در هر ماه معادل ۲ میلیون و ۹۳۸ هزار تومان بوده است. این رقم در سال ۱۳۹۳ معادل با ۳۱ میلیون و ۳۹۳ هزار تومان بوده و در هر ماه هزینه هر خانوار معادل ۲میلیون و ۶۱۶ هزار تومان بوده است، بنابراین با یک حساب ساده میتوان عنوان کرد که کسری هزینه-درآمد خانوار از یک میلیون و ۳۸۲ هزار تومان در یک سال ۱۳۹۳ به حدود ۷ هزار تومان در سال ۱۳۹۳ رسیده است.
به سوی خانوارهای ۳ نفره
یکی از نکات قابل توجه گزارشهای بودجه خانوار، ارائه آمارهای مربوط به شاخص «بعد خانوار» در این گزارشها است که متوسط تعداد اعضای خانوارها را نشان میدهد. طبق گزارش اخیر، بعد خانوار در سال گذشته به حدود ۳.۳۸ نفر رسیده است که در ادامه مسیر کاهشی این شاخص در دهههای گذشته قرار دارد. بعد خانوار در سال ۱۳۹۳ به میزان ۴۴/ ۳ نفر گزارش شده بود که نشان میدهد در سال گذشته، این شاخص کاهشی جزئی یافته است و به حدود سه نفر برای هر خانوار نزدیکتر شده است. نخستین آمارهای موجود از بودجه خانوار، به سال ۱۳۷۱ مربوط میشود که بعد خانوار در آن سال به میزان ۹۳/ ۴ نفر گزارش شده بود. به عبارت دیگر، در سال ۱۳۷۱ بهطور متوسط هر خانوار ایرانی حدود ۹/ ۴ نفر عضو داشت در حالی که در سال گذشته، هر خانوار کشور کمتر از ۴/ ۳ نفر عضو داشته است. تعداد متوسط اعضای هر خانوار شهری در کشور در سال ۱۳۸۱ به میزان ۴/ ۴ نفر و در سال ۱۳۹۱ تقریبا به میزان ۵/ ۳ نفر برآورد شده بود.
پا به سن گذاشتن ایرانیان
آمارهای ارائه شده بیانگر این است که در سال ۱۳۹۴ هم در ادامه مسیر اخیر و همانطور که انتظار میرفت، ترکیب جمعیت خانوارهای کشور به سمت «پیر» شدن حرکت کرده است و گروههای سنی جوان، سهم کمتری از کل خانوارها را تشکیل داده است. طبق این آمارها، در سال گذشته حدود ۲۵ درصد از ترکیب خانوارها در کشور را جمعیت بالای ۵۰ سال تشکیل داده است که تحول شتابان جامعه به سمت پیر شدن را نشان میدهد. در سال ۱۳۷۱، گروه سنی پیر (بالای۵۰ سال) تنها حدود ۱۲درصد از کل جمعیت را به خود اختصاص داده بود. سهم بالای ۵۰ سالهها از جمعیت در سال ۱۳۸۱ به حدود ۱۵ درصد و در سال ۱۳۹۱ به حدود ۲۰ درصد رسیده بود.