این کارشناس اقتصاد انرژی با یادآوری اینکه سرمایه گذاری بر روی شیل اویلها در محدوده قیمت نفت ۵۵ تا ۶۰ دلار در مقایسه با نفت بشکهای ۱۰۰ دلار توجیه اقتصادی بالایی ندارد، گفت: به عبارت دیگر در نشست اخیر اوپکیها در وین علاوه بر توافق بر روی کاهش تولید، بر روی محدوده قیمت هم توافق شده تا عملا هم منافع تولیدکنندگان تامین شود و هم فرصتی برای توسعه و افزایش تولید شیل اویلها در بازار فراهم نشود و عملا اوپکیها با این توافق به بازار نفت سیگنالهای جدیدی را مخابره میکنند.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از دستاوردهای نفت ۶۰ دلاری برای بازار و تولیدکنندگان آن است که این قیمتها شوکی را به بازار نفت تحمیل نخواهد کرد، تصریح کرد: به عبارت دیگر در این محدوده قیمتی، شوکی به سمت افزایش و یا کاهش شدید قیمتها در بازار ایجاد نمیشود و این میتواند امنیت سرمایه گذاری در صنایع نفت و گاز جهان را دست کم در میانمدت تضمین کند.
جزایری با تاکید بر اینکه نفت بشکهای ۵۵ تا ۶۰ دلار برای جذب سرمایه گذاران در صنایع نفت و گاز اکثر کشورهای عضو اوپک همچون ایران، عربستان سعودی و عراق جذاب و مناسب است، در خصوص پرسش دیگر مبنی بر افزایش تعداد دکلهای حفاری در بازار به ویژه با صعودی شدن قیمت نفت به بشکهای بیش از ۵۰ دلار هم توضیح داد: در طول سه سال گذشته عملا با کاهش قیمت نفت و افت سرمایه گذاریها حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ دکل حفاری از چرخه تولید نفت و گاز جهان حذف و به اصطلاح بیکار شده اند.
وی با بیان اینکه بازگشت دکلهای حفاری بیکار شده به صنعت نفت و گاز جهان یک تهدید برای قیمتهای فعلی نفت به شمار نمی رود، خاطرنشان کرد: در طول دو تا سه سال گذشته آن قدر بازار نفت با افت سرمایه گذاری روبرو بوده که ورود دکل های حفاری نمی تواند زنگ خطری برای سقوط دوباره قیمت طلای سیاه در بازار تلقی شود.