روی داوطلبان نشان داد آنها میتوانستند طعم شیرینی خفیفی را در زمان استفاده از ابزار توسعه داده شده، احساس کنند.»
از شرکتکنندگان خواسته شد در زمان آزمایش، زبان خود را به صفحهی حرارتی قرار گرفته روی دستگاه بچسبانند. نتایج نشان داد نیمی از کاربران موفق شدهاند طعم شیرینی را تشخیص دهند. دیگر افراد حاضر در آزمایش نیز اعلام کردند با بالا رفتن گرمای دستگاه تندی و با خنک شدن آن، طعم نعنایی را تشخیص دادهاند.
پژوهشگران اعلام کردهاند این فناوری تنها در واقعیت مجازی کاربرد نداشته و میتوان روی عینک کاربران یا برای افرادی که از دیابت رنج میبرند نیز از آن استفاده کرد تا طعم نوشیدنیها را شیرینتر از میزان واقعی خود، احساس کنند.
همزمان با پژوهشگران سنگاپور، گروهی از محققان دانشگاه توکیو نیز روی جنبهی دیگری از حس مواد غذایی تمرکز کرده و میخواهد آن را به فناوری واقعیت مجازی اضافه کند. در واقع این گروه قصد دارند بافت مواد غذایی را نیز در شبیهسازی کنند. آنها الکترودهایی را روی فک پایینی انسان که برای جویدن استفاده میشود قرار دادند.
سپس با تغییر فرکانس و فاصلهی زمانی پالسهای الکتریکی ارسال به فک، موفق شدند سطحی سختی و کششی مواد غذایی را در فضای مجازی شبیهسازی کنند. در زمان آزمایش این فناوری آنها موفق شدند، تمام داوطلبان را به گونهای فریب دهند که باور کنند در حال خوردن غذایی واقعی هستند.
هر دو فناوری معرفی شده توسط محققان در مراحل اولیه توسعهی خود قرار دارند و زمانی برای عرضهی آنها به بازار مصرف اعلام نشده است.