خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
هشت مولفه تشکیل‌دهنده شاخص
شاخص کیفیت زندگی ارائه‌شده در روش «نامبئو»، براساس هشت مولفه زیر اندازه‌گیری می‌شود: «شاخص قیمت مصرف‌کننده؛ شاخص قدرت خرید؛ نسبت قیمت دارایی به درآمد؛ شاخص مراقبت بهداشتی؛ شاخص ایمنی؛ شاخص زمان ترافیک شهری؛ شاخص آلودگی و شاخص آب و هوا».
شاخص قیمت مصرف‌کننده: این شاخص اندازه‌گیری تغییرات متوسط قیمت‌های پرداخت شده به‌وسیله مصرف‌کنندگان برای یک سبد بازاری از کالاها و خدمات مصرفی در طول زمان است.
شاخص قدرت خرید: این شاخص قدرت نسبی خرید کالا و خدمات را در شهری معین و برای دستمزدهای متوسط آن شهر نشان می‌دهد.
نسبت قیمت دارایی به درآمد: نسبت قیمت به درآمدسنج‌های بنیادین برای توانایی خرید آپارتمان است (هر چه پایین‌تر، بهتر) که عموما به‌صورت نسبت قیمت‌های میانه آپارتمان به درآمد قابل تصرف خانوار محاسبه می‌شود و به‌صورت سال‌های درآمد بیان می‌شود (هر چند در در جاهای دیگر، گونه‌های مختلف آن مورد استفاده قرار می‌گیرد).
شاخص مراقبت بهداشتی: این شاخص یک برآورد کلی از سیستم مراقبت بهداشتی، متخصصان مراقبت بهداشتی، تجهیزات، کارکنان، پزشکان، هزینه و … است.
شاخص ایمنی: شاخص ایمنی بر خلاف شاخص جرم است و هر چه میزان جرایم در یک شهر کمتر باشد، شاخص ایمنی آن بالاتر است.
شاخص زمان ترافیک شهری: این یک شاخص مرکب از زمان سپری شده در ترافیک به منظور انجام کارها، میزان co2 تولید شده در ترافیک و نارضایتی کلی از سیستم حمل و نقل است.
شاخص آلودگی: شاخص آلودگی برآورد کلی از میزان آلودگی در شهرها است. بزرگ‌ترین وزن در این شاخص به آلودگی هوا و آب داده شده است که دو مولفه مهم در آلودگی هستند.
