فرهادی با بیان اینکه رویکرد استراتژی صنعتی در این مناطق وجود ندارد، توضیح داد: در این زمینه اگر میخواهیم به توسعه صنعتی دست یابیم، باید استراتژی صنعتی در این مناطق با سند، تحقیق و پژوهش تهیه شود تا چشمانداز صنعتی این مناطق مشخص شود. وی گفت: اکنون در کشور ۷ منطقه آزاد وجود دارد که هرکدام دارای مزیتهای خاص خود هستند و باید این مزیتها در زمینه پیشبرد صنعتی تعریف و از آنها استفاده شود. در این صورت میتوان به هدفی که از روز نخست برای مناطق آزاد تعریف شد دست یافت. این کارشناس، تفاوتهایی که این مناطق با یکدیگر دارند را یکی از مهمترین شاخصهایی دانست که باید در سند توسعه صنعتی مناطق آزاد به آنها توجه شود. به گفته فرهادی، توسعه صنعتی در مناطق آزاد در حالتی به وجود میآید که این مزیتها در برنامه بلندمدت لحاظ شود. وی با اشاره به اینکه مناطق آزاد باید الگوی ایران در سند توسعه ۱۴۰۴ باشد، گفت: این کار نیاز به این دارد که اکنون قوانین دست و پاگیر تولید و صنعت در مناطق آزاد برداشته شود. اکنون بسیاری از دستگاهها و سازمانها سعی میکنند قوانین داخلی را در این مناطق هم اجرا کنند در صورتی که اینکار باعث میشود روند رشد صنعتی مناطق آزاد، کند پیش برود. فرهادی گفت: اگر سرمایهگذار خارجی میخواهد در این مناطق سرمایهگذاری صنعتی کند با حجم بسیاری از قوانین دست و پاگیر مواجه میشود که همین موضوع باعث دفع سرمایههای خارجی شده است. یکی از بزرگترین کارهایی که باید در مناطق آزاد انجام شود قانونزدایی است. قوانین دست و پاگیر صنعت اکنون کشور ما را به عقب برگردانده و اگر میخواهیم در مناطق آزاد به توسعه پایدار برسیم باید این قوانین را در مناطق آزاد ملغی کنیم.
منطقه آزاد، نمونه آزمایشی توسعه پایدار صنعتی
محمدقلی یوسفی، کارشناس اقتصادی درباره وضعیت صنایع در مناطق به صمت گفت: فلسفه مناطق آزاد این است که اگر کشوری از توان فنی لازم برخوردار باشد در این مناطق میتواند نوعی رقابت با دیگر کشورها در تولید صادراتمحور داشته باشد. وی افزود: در این زمینه برای تولید محصولات صادراتمحور کشورها ابتدا باید روی صنایع سرمایهگذاری مناسبی داشته باشند تا بتوانند در این زمینه موفق عمل کنند. در واقع میتوان درباره مناطق آزاد گفت این مناطق نمونه آزمایشی برای رسیدن به توسعه پایدار در کشور است. در صورتی که طرحهای کارشناسی شده در زمینه توسعه صنعتی در مناطق آزاد به نتیجه مناسب رسید، میتوان این طرحها را در مقیاس بزرگتر، که کشور باشد، اجرا کرد. این کارشناس اقتصاد صنعتی با اشاره به اینکه در ایران بنیانهای فنی کشور قوی نیست، گفت: این وضعیت برای کشور ما به نوعی آرمان است و با وجود مشکلات فعلی نمیتوانیم در این زمینهها موفق عمل کنیم. وی، وجود قوانین دستوپاگیر را یکی از مهمترین مشکلات در زمینه تولید و صنعت کشور دانست و در این باره توضیح داد: برای اینکه بتوانیم در مناطق آزاد به توسعه پایدار صنعتی برسیم باید قوانین موجود در بخش صنعت کاهش یابد تا صنعتگران بتوانند با سرعت بیشتری عمل کنند اما اکنون قوانین بسیاری وجود دارد که دست آنها بسته و مسیر توسعه را تا حدی ناهموار کرده است. یوسفی با اشاره به اینکه مناطق آزاد صنعتی و تجاری باید بتوانند با صنعتگران و بازرگانان دیگر کشورها ارتباط داشته باشند، گفت: اگر این ارتباط به وجوداید در زمینه واردات کارخانههای صنعتی و تامین زیرساختهای صنعت با فناوری روز دنیا میتوانیم به توسعه پایدار صنعتی امیدوار باشیم.
منبع: روزنامه گسترش صمت