خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
دو روی افزایش تعطیلات
برخی از کارشناسان با اشاره به ساختار اقتصادی خاص ایران، اظهار می‌کنند که افزایش تعطیلات آخر هفته حتی به‌صورت مستقیم هم زیان چندانی به تولید ناخالص داخلی وارد نمی‌کند. در این تحلیل، گفته می‌شود که حدود ۲۰ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران را نفت و کشاورزی تشکیل می‌دهند که می‌توان گفت مجزا از تعطیلات کار می‌کنند.
حدود ۱۳ درصد از تولید ناخالص داخلی هم مربوط به هتلداری و گردشگری و رستوران‌داری است که مشابه مورد اندونزی، در صورت افزایش تعطیلات این بخش می‌تواند فعال‌تر شود و سهم بیشتری از تولید کسب کند.
خصوصا اینکه با توجه به چشم‌انداز اقتصاد بدون نفت و ظرفیت‌های کشور در بخش گردشگری، تقویت این بخش ضرورت بیشتری پیدا کرده است.
فعالیت‌های ساختمانی نیز با سهم ۶ تا ۷ درصدی خود از کل تولید، تقریبا مستقل از تعطیلات رسمی عمل می‌کنند. در بخش خدمات نیز، حمل‌ونقل، انبارداری و ارتباطات با سهم ۱۶ درصدی و خدمات شخصی و عمومی با سهم ۹ درصدی خود مستقل از تعطیلات عمل می‌کند.
بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بیش از ۶۰ درصد از بخش‌های اقتصادی، کاملا یا تقریبا مستقل از تعطیلات رسمی فعالیت می‌کنند. در بخش‌های دیگر نیز با زمان‌‌بندی صحیح شیفت‌های کاری به منظور افزایش بهره‌وری و استفاده حداکثری از زمان کاری، می‌توان این تاثیر را تا حدود زیادی تعدیل کرد.
از سوی دیگر، افزایش تعطیلات می‌تواند در برخی موارد از هزینه‌های اضافی بکاهد و در بسیاری از موارد نیز، با افزایش بهره‌وری نیروی کار در سایر روزهای هفته، میزان کارآیی روزهای دیگر را بالا ببرد.
به‌عنوان مثال، برآورد شده است که تعطیلی یک روز بدون احتساب تعطیلی بخش‌های صنعتی می‌تواند تا ۴۰ درصد مصرف انرژی در آن روز را کاهش دهد و از برخی هزینه‌های غیرمستقیم مثل آلودگی در کلان‌شهرها نیز بکاهد.
