جایگاه کنونی صندوق نوآوری و شکوفایی
یکی از تمهیدات معقول اندیشیده شده و گامهای سنجیدهای که به منظور تامین مالی شرکتهای دانشبنیان و تقویت بنیه مالی این شرکتها برداشته شده و درصورت داشتن راهبردی جامع، میتواند محرک مناسبی برای اقتصاد کشور و دلگرمی بخش خصوصی باشد صندوق نوآوری و شکوفایی و تخصیص اعتبار ۳۰۰۰ میلیارد تومان برای این صندوق است. این اقدام در نوع خود در بحث تامین مالی شرکتها، توسعه سرمایهگذاریهای خطرپذیر، گردش سرمایه و رفع موانع پیشروی شرکتهای یادشده موثر بوده و میتواند موثرتر نیز واقع شود. اما یکی از دغدغهها این است که چه نگرشها و روشهایی اتخاذ شود تا در پایان راه شاهد نتایجی مشابه آنچه در کشور در پرداخت تسهیلات به بنگاههای زودبازده ایجاد شد، نباشیم چرا که شواهد ملموس و رویه جاری نشانگر این است که متاسفانه با وجود حُسننیت دستاندرکاران، در همین گامهای آغازین پرداخت تسهیلات که گاه بهوسیله این صندوق در چرخهای طولانی و آمیخته با بروکراسی دست و پاگیر نیز روبه رو بوده منجر به پرداخت مبالغی محدود و جزئی شده است که منشأ تحولی اساسی نخواهد شد. چرا که به تجربه اثبات شده بیشتر شرکتهای کوچک تسهیلات دریافتی را صرف هزینههای جاری میکنند. چه باید کرد؟ صندوق نوآوری و شکوفایی با نگاهی تازه به رسالت بزرگی که به عهده گرفته است به جای سرشکن کردن اعتبار ۳۰۰۰میلیارد تومان به شکل ارائه تسهیلات به شرکتهای متعدد بهطور عمده نوپا که موسسان آن نیز بیشتر در ابتدای راه هنوز از تجربه عملی و گاه علمی کافی برای ایجاد ارزشافزوده مطلوب بهرهمند نیستند و این امر گاهی باعث بالا بردن خطرپذیری برگشت تسهیلات نیز میشود، نقدینگی صندوق باید بهعنوان سپرده تضمین نزد بانک مرکزی یا هر نهاد ذیربط دیگر قرار داده شود تا بانک مرکزی یا نهاد ذیربط با اتکا به آن بتواند ۱۰ برابر آن یعنی تا ۳۰۰۰۰میلیارد تومان جذب کند و ورود فاینانس را از خارج کشور، برای پروژههای کلیدی و دانشبنیان مورد استفاده قرار دهد.
محمدرضا ظهیرامامی / عضو هیات امنای دانشگاه صنعتی شیراز