بررسیهای یک مرکز جهانی مشاوره سرمایهگذاری حکایت از آن دارد که مهمترین عوامل موثر بر تصمیم سرمایهگذاران در انتخاب کشور هدف برای سرمایهگذاری به ۱۹ گروه تقسیم میشوند.
بررسیهای یک مرکز جهانی مشاوره سرمایهگذاری حکایت از آن دارد که مهمترین عوامل موثر بر تصمیم سرمایهگذاران در انتخاب کشور هدف برای سرمایهگذاری به ۱۹ گروه تقسیم میشوند. این ۱۹ گروه در دو دسته کلی قرار دارند؛ دسته نخست عوامل مربوط به زیرساختها و داراییهای بازار در هر کشور و دسته دیگر عوامل قانونی و حاکمیتی کشور سرمایهپذیر معرفی شده است. این بررسی که براساس نظرسنجی از مدیران شرکتهای بزرگ سرمایهگذار جهان استخراج شده است، درصد اثرگذاری هریک از این عوامل را نیز بهصورت مستقل نشان داده است. طبق این گزارش اگرچه تنشهای سیاسی یکی از مهمترین عوامل منفی اثرگذار بر سرمایهگذاری مستقیم خارجی است، اما در گزارش امسال نقش احتمال ایجاد بحرانهای اقتصادی افزایش یافته است. این مرکز مشاورهای در کنار معرفی عناصر ثابت سرمایهپذیری، در مورد وضعیت ایران نیز اظهارنظر کرده است. به باور این مرکز، گرچه عواملی همچون مذاکرات هستهای میان ایران و قدرتهای جهانی که منجر به رفع تحریمها و ورود کشورمان به بازارهای جهانی شد، عاملی موثر بر کاهش ریسک سرمایهگذاری است، اما در کل، تنشهای سیاسی منطقه خاورمیانه، همچون سال قبل، یکی از مهمترین عوامل ایجاد ریسک به شمار میرود.
گروه اقتصاد بینالملل: موسسه ایتی کرنی (A.T. Kearney) گزارشی را تحت عنوان شاخصهای اطمینان سرمایهگذاری مستقیم خارجی منتشر کرده که در آن رتبهبندی کشورها را در جذب سرمایههای خارجی اعلام کرده است. موسسه ایتی کرنی یک بنگاه مشاوره مدیریتی پیشگام جهانی است که با بیش از ۶۱ دفتر در بیش از ۴۰ کشور دنیا بهعنوان مشاور مورد اعتماد اکثر بنگاهها و سازمانهای صنعتی در سطح جهان فعالیت میکند. شاخص معرفی شده میانگین وزنی از تعداد پاسخهای دریافت شده بر مبنای خوب، متوسط و ضعیف است که به پرسشهای مربوط به محتملترین عوامل سرمایهگذاری مستقیم خارجی در سه سال آینده داده شده است. براساس پاسخهای بهدست آمده از نظرسنجی صورت گرفته، عوامل مختلفی روی جذب سرمایهگذاری خارجی کشورها اثرگذار است. براساس نتایج بهدست آمده اکثریت شرکتها تصمیم افزایش سرمایهگذاری مستقیم خارجی خود را منوط به قابل دسترس بودن اهدف کیفی خود میدانند. براساس اعلام این مرکز مشاورهای، مهمترین عواملی که میتوانند موجب تصمیمگیری درخصوص افزایش سرمایهگذاری خارجی شرکتها شوند و درصد اهمیت این عوامل عبارتند از: قابل دسترس بودن اهداف کیفی (۳۴درصد)، فضای اقتصاد کلان (۲۸درصد)، پویایی بازار ارزهای خارجی (۲۸درصد)، دسترسی به بودجه مورد نیاز (۲۷درصد)، تحمل ریسک (۲۵درصد)، هزینه دسترسی به اهداف (۲۱درصد)، فضای قانونگذاری (۱۷درصد) و حداقل سپرده (۱۵درصد).