در جمع بندی این گزارش بر این موضوع تاکید شده که ایران از نظر نیروی انسانی، مواد اولیه و وجود بازارهای بزرگ و دسترسی به زیرساختهای ارزان قیمت انرژی، آنچنانکه در سند چشمانداز نیز هدفگذاری شده است، امکان تبدیل شدن به قدرت منطقهای را دارد. اما در حال حاضر کشور در اجزای مختلف اکوسیستم کارآفرینی دارای رشد نامتقارن و گلوگاههای جدی است. نگاه مقطعی و تک بعدی بازیگران اصلی به موضوع کارآفرینی باعث شده تا با وجود پتانسیلهای مناسب در کشور به خروجی مطلوب دست پیدا نکنیم. تنوع منطقهای ایران و تعدد مزیتها و پتانسیلهای استانی باعث شده تا نسخههای عمومی سیاستی برایمان عملی نباشد. کشور به وضوح نیاز به اتخاذ یک رویکرد منطقهای برای توسعه اکوسیستم ملی کارآفرینی خود بهعنوان شبکهای از اکوسیستمهای منطقهای کارآفرینی دارد.
پروفایل به شدت نامتوازن ایران نشان میدهد که پتانسیل دستیابی به پیشرفتهای اساسی از طریق تمرکز تلاشهای سیاستی بر گلوگاههای اصلی و با اولویت بهبود زیرساختهای نهادی کسب و کار وجود دارد. تدوین راهبردهای اساسی و سیاستگذاریهای بلندمدت و تعاملات هدفمند بین بخشی برای استفاده از ظرفیت بالقوه موجود در کشور میتواند اکوسیستم کارآفرینی ایران را بهبود بخشد. با توجه به تجارب کشورهای موفق در عرصه کارآفرینی و نیز با بهرهگیری از مطالعات و مستندات در دسترس، امکان سیاستگذاری در همه سطوح سیاستی دور از امکان نیست؛ ولی برای این کار تشکیل گروههای کانونی متشکل از ذینفعان در تدوین و اعتبارسنجی سیاستها و برنامهها ضرورت دارد. با توجه به گستردگی عوامل تاثیرگذار بر اکوسیستم، هماهنگی بین نهادهای موثر و همسوسازی سیاستها امری گریزناپذیر است. در غیراین صورت، تلاشها اثر بخشی لازم را نداشته و بخش قابل توجهی از منابع اتلاف خواهد شد. وجود یک دستگاه متولی جهت هماهنگسازی تلاشها برای بهبود نظام کارآفرینی و پایش مستمر آن در سطوح ملی و منطقهای ضروری است.
منبع: دنیای اقتصاد