تفاوتهای نشست لوزان
محمدعلی مهتدی، تحلیلگر مسائل خاورمیانه: تفاوت نشست لوزان با نشستهای قبلی درباره سوریه به تحولات اخیر منطقه مربوط میشود. برای مقایسه این کنفرانس با تلاشهای پیشین باید نگاهی به شرایط موجود انداخت. چند هفته پیش بود که روسیه و آمریکا به توافقی درباره آتشبس رسیده بودند اما آمریکاییها دبه کردند.
بعد از توقف گفتوگوهای روسیه و آمریکا، آمریکاییها تهدید کردند که به طرح «ب» روی میآورند و با حمله مستقیم به نیروهای سوریه در دیرالزور و کشتن بیش از ۸۰ نفر از نظامیان سوریه همین کار را کردند. در مقابل روسیه نیز نیروهای بسیاری را وارد شرق مدیترانه و سوریه کرد و عملا دو کشور در شرایط رویارویی مستقیم نظامی قرار گرفتند. این رویارویی میتوانست به یک جنگ جهانی منجر شود درحالیکه هیچیک از دو کشور خواهان چنین چیزی نیستند. از سوی دیگر جهانیان بعد از جنایات اخیر عربستان- همپیمان آمریکا- در یمن علیه این کشور برانگیخته شدهاند و آمریکا سعی میکند عربستان را هر طور شده از بحران نجات دهد. وضعیت موجود یعنی آمادگی روسیه، ایران و محور مقاومت سبب شد آمریکاییها دوباره درخواست مذاکره کنند.
با درنظرگرفتن شرایط موجود به این نتیجه میرسیم که آمریکا و متحدان منطقهای او در موضع ضعف هستند و گزینههای زیادی برای ادامه فعالیت ندارند درحالیکه طرف مقابل یعنی محور مقاومت علاوه بر پیشرویهای نظامی در حلب و حومه دمشق از نظر سیاسی نیز دست بالا را دارد. بنابراین کنفرانس لوزان میتواند راه برونرفت آمریکا از بنبستی باشد که در خاورمیانه با آن مواجه است. میدانیم که فرصت زیادی تا انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده باقی نمانده و در این شرایط عملا دست و پای این کشور بسته است و نمیتواند در منطقه دست به یک اقدام جدی بزند بنابراین کنفرانس لوزان اگر با هوشمندی لازم همراه باشد، میتواند امتیاز خوبی از آمریکا بگیرد و به تفاهمی درباره آتشبس یا خروج تکفیریها منجر شود.