خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
**سهم کشورها در تولید و صادرات صنعت پوشاک
وی گفت: مقایسه سهم و نقش کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته در صنعت پوشاک نشان می دهد کشور چین به عنوان بزرگترین صادرکننده و تولیدکننده پوشاک دنیا ۳۴.۵درصد از حجم کل صادرات پوشاک دنیا را در اختیار دارد.
مرد فرد ادامه داد: همچنین این کشور بزرگترین تولیدکننده پنبه، بزرگترین واردکننده پنبه و مواد اولیه نساجی و پوشاک در دنیا است. بسیاری از شرکت های بزرگ تولید کننده و صاحب نام پوشاک در دنیا، بخش عمده ای از محصولات خود را در این کشور تولید می کنند.
**واردکنندگان پوشاک
به گفته مدیر توسعه رسته پوشاک تهران در طرح تکاپو، کشورهای مختلف جهان در سال ۲۰۱۵ بیش از ۴۱۰ میلیارد دلار انواع پوشاک وارد کرده اند. مهمترین کشورهای واردکننده پوشاک جهان در سال ۲۰۱۵ امریکا، آلمان، ژاپن، انگلستان و فرانسه بودند که در مجموع بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار انواع پوشاک وارد کردند. ۴۰.۴ درصد از کل پوشاک وارد شده در جهان به این کشورها اختصاص دارد و آمریکا با سهم حدود ۲۰ درصدی از کل واردات پوشاک جهان، بزرگترین مصرف کننده و واردکننده پوشاک جهان به شمار می رود.
**برندسازی و تاثیر این پدیده در رشد بین المللی صنعت پوشاک
وی گفت: براساس تعریف انجمن بازاریابی آمریکا « برند» شامل نام، علامت، نشان، طرح یا ترکیبی از آنها است که برای معرفی یا تمیز دادن یک محصول یا خدمتی که توسط یک یا چند عرضه کننده ارایه می شود، به کار می رود.
یکی از مطلوبیت های مشتری در انتخاب یک محصول، برند معتبر است. در بسیاری از بازارها، برند هویت ویژه ای برای یک محصول می آفریند و آنها را به گروه خاصی از جامعه پیوند می دهد. مشتری با خرید یک محصول برند باور دارد که در مقابل پول خود چیز با ارزشی دریافت کرده است. واقعیت این است که نام تجاری، همانند سرمایه یا فناوری و مواد اولیه در ایجاد ارزش افزوده برای یک سازمان نقش دارد. به طور خلاصه نام تجاری سبب شناسایی فروشنده یا سازنده می شود. برند هر شرکت یا سازمان نشان دهنده فرهنگ آن شرکت است.
وی در ادامه افزود: نگاهی اجمالی به برترین برندهای پوشاک جهان موید این نکته بسیار مهم است که هیچ کشوری بدون توجه و حمایت از برندهای داخلی خود رشدی در آن صنعت نداشته است و تمامی سیاستگذاران با تمرکز و توجه کانونی به کارآفرینان صاحب برند، توانسته اند به رشد، توسعه و صادرات دست یابند.
مردفرد گفت: در این میان کشورهایی هستند که با وجود تولید محصولات در سایر کشورها، حاضر نیستند به هیچ عنوان برندهای تجاری خود را به کشورهای تولید کننده واگذار کنند و این موضوع نشان از ایجاد ارزش افزوده قابل توجه برند در زنجیره ارزش تولیدات تحت لیسانس دارد.
