تنوعسازی اقتصادی
برخی از کشورهای حاشیه خلیجفارس در چشمانداز ۲۰۳۰میلادی طرح متنوعسازی اقتصاد را در پیش گرفتهاند. پروژه تحول ملی عربستان سعودی، هماکنون دارای چنین طرحهایی بوده تا با تقویت بخش خصوصی و جذب سرمایهگذاری خارجی به کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی سرعت بخشد. هرچند کشورهای نفتی حوزه خلیجفارس دارای هزینه تولید کمتر از ۱۰ دلار در هر بشکه نفت هستند، اما این کشورها نیازمند قیمتهای بسیار بالاتر از قیمتهای کنونی هستند که بتوانند تراز بودجهای خود را تامین کنند.
آنچه موجب نگرانی میشود تغییر بلند مدت ژئوپلتیکی با کاهش تقاضا برای مصرف نفت است؛ «چه چیزی میتواند روابط کنونی ایالات متحده و عربستان را حفظ کند اگر یکی از پایههای «معامله نفت در برابر امنیت» در حال از بین رفتن باشد؟» کاهش نیاز برای نفت همچنین ممکن است گزینههای رفتاری سیاست خارجی ایالات متحده، نظیر کاربرد تحریمها علیه کشورهای غنی نفتی را بیشتر و آزادتر کند. شاید دلیل اینکه تحریمهای ایالات متحده و اتحادیه اروپا علیه روسیه بعد از جریانات کریمه شکل گستردهای به خود نگرفت به دلیل نیاز اروپا به گاز این کشور بود.
علاوه بر این، کاهش مصرف نفت میتواند منجر به کاهش تنشهای ژئوپلتیکی در مناطق پیشرو برای اکتشاف نفت نظیر منطقه قطبی و دریای چین جنوبی شود. نتایج ژئوپلتیکی کاهش تقاضای نفتی به وضعیت جایگزینهای نفتی نیز بستگی دارد. به عنوان مثال برقی شدن خودروها، تقاضای انرژی را برای حاملهای دیگر افزایش خواهد داد که این امر نیز دارای ریسکهای مخصوصی است؛ وابستگی به الکتریسیته در بخش حملونقلی میتواند منجر به ایجاد تهدیدات جدید سایبری و خطرات خاموشی گسترده شود بهویژه اینکه برق را نمیتوان همچون نفت، بنرین و گازوئیل ذخیره کرد.
منبع: مؤسسه مطالعات بینالمللی انرژی وزارت نفت(IIES)
برچسبانرژی اوباما تغییر بلند مدت ژئوپلتیکی تقاضای نفتی