عوامل استراتژیک موفقیت انتخاباتی ترامپ
اروپا
کشورهای اروپایی نگران به قدرت رسیدن ترامپ هستند چون سیاست او در پرداخت هزینههای ناتو با سیاست های گذشته رؤسای جمهوری متفاوت خواهد بود. در بحث امنیتی هم ترامپ سعی خواهد کرد از جیب اروپاییها امنیت آنان را حفظ کند.(فراموش نکنیم که امنیت بخش بسیار بزرگی از قاره اروپا، از سواحل اقیانوس اطلس گرفته تا مرزهای اتحاد جماهیر شوروی سابق، زیر کنترل «پیمان آتلانتیک شمالی» (ناتو) است که فرماندهی آن را امریکا در اختیار دارد. همچنین امنیت مهمترین شاهراه بازرگانی جهان در دریای چین، که گذرگاه بخش مهمی از کالاها است، از سوی ناوگان هفتم امریکا تأمین میشود.
ترامپ مخالف سرسخت آزادسازی بازرگانی هم در سطح منطقهای و هم در سطح جهانی است. در این راستا او موافقتنامه مبادله آزاد میان امریکا، کانادا و مکزیک (نفتا) و نیز سازمان جهانی تجارت را برای منافع کشورش فاجعهآمیز توصیف کرده و خارج شدن امریکا را از اینگونه نهادها وعده داده است. ترامپ با زیر پرسش بردن پایههای نظم جهانی (از جمله ناتو و سازمان جهانی تجارت)، چرخش مهمترین قدرت جهان را در راستای یک سیاست انزوا گرایانه وعده میدهد و این طبعاً محافل اقتصادی را هم در امریکا و هم در جهان نگران میکند.
آسیا ، چین و کره و ژاپن
چین هم از پیروزی ترامپ خوشحال است: پیروزی فردی بددهن و فاقد شرایط لازم برای ریاست جمهوری، سیستم بشدت کنترلشده چین را در مقایسه با سیستم امریکا در موقعیت درخشانی قرار میدهد!چین ممکن است همچنین باور داشته باشد که یاغیگری ترامپ علیه نظام بینالملل که با کمک خود امریکا ایجاد شده، بدان منجر خواهد شد که هژمونی منطقهای چین [در شرق آسیا] پذیرفته شود. با این حال چین همچون ژاپن و کره نگران به قدرت رسیدن ترامپ نیز هست. زیرا سیاست ترامپ کاهش مالیات برتولید است و از اینرو بسیاری از سرمایهگذاران امریکایی بجای سرمایهگذاری در خارج از کشور سرمایه خود را در ایالات متحده سرمایهگذاری خواهند کرد و به همین دلیل کشورهای اروپای غربی، چین و ژاپن و کره جنوبی متضرر خواهند شد. برنامه ترامپ تولید در داخل امریکا و صادرات آن به خارج از کشور است. با این سیاست هم اشتغال افزایش پیدا میکند هم واردات بیرویه از کره و چین کاهش پیدا میکند و هم تراز بازرگانی امریکا مثبت خواهد بود.
انتخاب ترامپ ژاپن وفادارترین دوست امریکا در آسیا را عمیقاً دچار هراس ساخته است. او در دوره مبارزه انتخاباتی خود ژاپن را متهم کرد که به طور رایگان بر تضمینهای امنیتی امریکا سوار شده و پیشنهاد کرد که امریکا به جای کمک به ژاپن و کره جنوبی و گستردن چتر حمایتی خود بر سر آنها، اجازه دهد کره شمالی بمبهای اتمی خود را بسازد؛ یعنی نسخهای برای بیثباتی منطقهای.
بنابر آنچه گفته شد به نظر میرسد از نظر روابط خارجی ترامپ شاید تغییراتی نسبت به رئیس جمهوری پیشین امریکا داشته باشد که این اقدامات و نزدیکتر شدنش با همپیمانان ایران در بلندمدت چندان به ضرر ایران نباشد.