خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
بخش مهمی از پرسش هایی که در رسانه ها و افکار عمومی در خصوص فاجعه پلاسکو مطرح شد ناظر بر مدیریت میدانی حادثه از زمان آتش سوزی، فروریختن و سپس آواربرداری و اطلاع رسانی در این باره بود. چرایی ناکامی در فرونشاندن آتش و گرفتار آمدن آتش نشانان در ساختمانِ در حال فروریزی، وضعیت تجهیز و پشتیبانی نیروهای عمل کننده در مراحل گوناگون بروز فاجعه، نحوه پاسخگویی به نیاز خبری و اطلاعاتی مخاطبان، کنترل واکنش های شهروندی، جلوگیری از التهاب عمومی، نحوه امدادرسانی به گرفتارآمدگان زیر آوار و در نهایت بحث هماهنگی دستگاه و نهادهای دست اندرکار در رسیدگی به حادثه هر یک موضوع پرسش های فراوانی است که در اذهان عمومی نقش بسته و واکاوی عمیق و کارشناسانه ای را می طلبد. از این رو رییس جمهوری با تشکیل ستادی از نیروهای خبره درصدد بررسی دقیق ابعاد گوناگون حادثه تاثربرانگیز پلاسکو و پاسخ به مطالبات و پرسش های شهروندان برآمده است.
فرامین و پیگیری های رییس دستگاه اجرایی کشور در نزدیک به ۱۰ روز گذشته که اکنون به تعیین هیاتی ویژه برای ارایه گزارش ملی انجامیده در فضایی صورت گرفته که معدودی چهره ها و گروه های سیاسی به رغم تعریف مشخص و آشکار مسوولیت های دستگاه اجرایی و مدیریت شهری در رسیدگی به فاجعه پلاسکو همچون همیشه کوشیده اند از آب گل آلود اغراض خود را پی گیرند و نوک پیکان هجمه های خود را به هر بهانه ممکن متوجه دولت سازند.
این در حالی است که مسوولان دولت یازدهم در روزهای گذشته برکنار از هرگونه اندیشه بهره جویی سیاسی، توان خود را بی دریغ به رسیدگی به وضعیت حادثه دیدگان و کاهش آلام بازماندگان قربانیان معطوف داشته اند.
آنچه مشخص است اینکه اولویت نخست مسوولان دولت یازدهم جلوگیری از تکرار حوادث دردناکی از این دست است و از این رو ماموریت ویژه ای را برای هیات بررسی حادثه پلاسکو تعریف کرده است؛ ماموریتی که قرار است انجام آن با رفع چالش های فراوان پیش روی مدیریت بحران و پرهیز از ناهماهنگی هایی که در حادثه پلاسکو شاهد آن بودیم راه را بر زیان های جبران ناپذیر بحران های غیرقابل پیشبینی ببندد و از عمق و گستره این بحران ها بکاهد.
نخستین و بهینه ترین پاسخ به این دستور رییس جمهوری در راستای مصالح عمومی و ضرورت های ملی، همکاری دستگاه های گوناگون اعم از اجرایی، شهری و دیگر نهادها با هیات ویژه بررسی حادثه پلاسکو است؛ پاسخی که افزون بر مطالبات و پرسش های عمومی مسیر اصلاح ساختار مدیریت بحران را هموار کرده و به رفع نگرانی های فراوان در این خصوص خواهد انجامید.
