قطب‌نمای جذب سرمایه در 1400

بر اساس گزارشی که از سوی موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی تهیه شده، مواد مندرج در برنامه ششم توسعه درخصوص جلب و جذب سرمایه‌گذاری خارجی بررسی شده است. در این گزارش بر این نکته تاکید شده که در استراتژی‌های توسعه برون‌نگر، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی نقش تامین سرمایه، انتقال فناوری، دسترسی به بازارهای خارجی، همچنین افزایش ضریب امنیت اقتصادی را بر عهده دارد. این مزایا موجب شد از برنامه سوم توسعه در راستای جهت‌گیری برون‌نگر توسعه، مساله سرمایه‌گذاری خارجی به یکی از اولویت‌های مهم توسعه بدل شود. با این حال سرمایه‌گذاری‌های خارجی محقق‌شده طی سال‌های اخیر محدود بوده و عمدتا در حوزه‌های بالادستی فعالیت‌های منبع‌محور یا فعالیت‌های مرتبط با بازار نهایی متمرکز بوده و از توازن لازم در طول زنجیره ارزش برخوردار نبوده است.

این در حالی است که در سطح جهانی جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی طی سال‌های اخیر با رشد چشمگیری مواجه بوده و به‌عنوان ابزاری برای اتصال واحدهای اقتصادی داخلی به زنجیره ارزش جهانی، تبدیل مزیت‌های نسبی به مزیت‌های رقابتی، ارتقای قابلیت‌های فناوری و… قرار داشته است. در تایید این امر کافی است توجه شود که حجم سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در جهان طی ۴۰ سال گذشته حدود ۴۰ برابر شده و در سال ۲۰۱۵ به حجم ۴/ ۱ تریلیون دلاری رسیده است، در حالی که میزان جذب سالانه سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در کشور طی یک دهه گذشته ۵/ ۲میلیارد دلار بوده است. در این میان، بررسی تجربه کشورهای موفق در زمینه سرمایه‌گذاری خارجی نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری‌های مستقیم خارجی در این کشورها عمدتا حول چهار محور قرار دارد: ۱- سرمایه‌گذاری‌های خارجی راهبردی، ۲-سرمایه‌گذاری ارتقادهنده زنجیره ارزش، ۳- سرمایه‌گذاری‌های مشترک و ۴- سرمایه‌گذاری‌های تجاری (تبدیل تجارت به سرمایه‌گذاری).