هرچند تا پایان سال جاری اولین محصول پساتحریمی خودروسازان به بازار عرضه خواهد شد با این حال هنوز انتقاداتی نسبت به محتوای قراردادهای خارجی مطرح است.بر این اساس از خیل انتقادات صورت گرفته به قراردادهای پساتحریمی آنچه این روزها منتقدان بر آن تمرکز کردند.
در همین حال براساس استراتژی صنعت خودرو، خودروسازان داخلی باید تا سال ۱۴۰۴، پنج پلتفرم ملی را طراحی کنند تا تولید خودرو برروی این پلتفرمها صورت بگیرد. در این زمینه بهنظر میرسد سیاستگذاران صنعتی کمی بلندپروازانه به ایدهپردازی در مورد طراحی پلتفرم پرداختهاند؛ چراکه طراحی و تولید پلتفرم امری سرمایه بر است که در شرایط کنونی نیز در توان صنعت خودرو ایران نیست. بنابراین برخی از کارشناسان تاکید دارند، برای خودروساز شدن، حتما نباید پلتفرم طراحی کرد بلکه با پیگیری استراتژی پلتفرم مشترک نیز میتوانیم به توسعه صنعت خودرو بپردازیم و این موضوع صرفه اقتصادی بیشتری نیز برای این صنعت دارد.حال در شرایطی که بهدنبال لغو تحریمها و امضای قراردادهای تازه قرار است، عصر جدیدی در صنعت خودرو کشور رقم بخورد، دو سوال جدی مطرح میشود اینکه آیا در قراردادهای خارجی خواست سیاست گذاران صنعتی مبنی بر طراحی و ساخت پلتفرم دیده شده است؟ و اینکه این خواست آیا به نفع صنعت خودرو است یا باری است بر دوش این صنعت؟