ساختار مدیریت تولید، تغییر کند
سعید صمدی، رییس کمیسیون معدن خانه اقتصاد ایران نیز در اینباره به صمت میگوید: وجود هزینههای سربار و بالا رفتن قیمت تمام شده محصولات معدنی مشکل یک شرکت خاص نیست بلکه در تمام صنایع ایران این مسئله به چشم میخورد. وی میافزاید: زمانی درباره مزیتهای کشورها صحبت میکردند، میگفتند کشوری دارای مزیت مواد اولیه یا ذخایر فراوان است یا اینکه کشوری از موقعیت سوقالجیشی، مزیت جغرافیایی یا منابع انسانی برخوردار است و تا پایان قرن بیستم میلادی هم این مسائل مطرح بودکه هر کشوری چه مزیتهای دارد و تا قرن گذشته نیز برآوردها همینگونه بود که بر اساس این مزیتها نقشه راه تولید برای آنها در نظر گرفته میشد. صمدی تاکید میکند: اما درقرن ۲۱میلادی این مزیتها بهدست فراموشی سپرده شده، زیرا درحالحاضر مزیت تعیینکننده میزان تولید و پیشرفت هر کشوری، مزیت مدیریتی آن است؛ سیستمی که از مدیریت علمی در بخشهای مختلف خود سود ببرد چه در رسته مدیران جزئی یا مدیران ارشد، میتواند موفقیتهای فراوانی کسب کند. رییس کمیسیون معدن خانه اقتصاد ایران بیان میکند: سیستمی که مسئله مدیریت را در اولویت قرار ندهد نمیتواند تولید اقتصادی داشته باشد. یک مدیر خوب میتواند بدترین کمپانی را هم ساماندهی کند و مدیر بد میتواند بهترین کمپانی را به ورشکستگی برساند بنابراین در قرن حاضر نقش مدیریت در کاهش هزینههای سربار تولید از اهمیت فراوانی برخوردار است. وی تاکید میکند: مدیر حرفهای توان این را دارد که در هر شرایط و در هر شرکتی کارکند. نبود یک مدیر حرفهای و علمی درحالحاضر مهمترین معضل بخش تولید ما است که اگر توجه کافی نسبت به پرورش مدیران حرفهای از هم اکنون انجام شود تا یک دهه آینده موجب میشود قیمت تمام شده محصولات در ایران پایین بیاید. اگر مدیر، حرفهای باشد به دنبال جدیدترین فناوریها، بهترین نیروی انسانی، بهترین بازاریابی و مناسبترین ساختارها خواهدبود. صمدی عنوان میکند: درسیستم تولیدی کشور ما به دلیل اینکه مدیریت حرفهای کمتر دیده میشود چنین رویکردی نسبت به فناوریهای جدید و بهینهسازی تولید برای کاهش هزینهها درنظر گرفته نمیشود و این مسئله مهمترین معضلی است که باعث شده بیشتر تولیدات ما غیراقتصادی باشد. البته برخی تولیدات مانند مواد نفتی یا معادن بزرگ از ارزش ذاتی برخوردارند و کمتر از این آسیبها دچار ضرر میشوند. وی عنوان میکند: گاهی بحثهایی مطرح میشود مبنی بر اینکه تولید برای خودکفایی انجام شود اما در قرن جدید دیگر موضوعی با عنوان خودکفایی مفهوم ندارد بلکه ما باید به سمت تولیداتی برویم که سودده بوده و اقتصادی باشند تا بتوانیم با قیمت تمام شده واقعی محصولات را به بازار عرضه کنیم و توان رقابت داشته باشیم. رییس کمیسیون معدن خانه اقتصاد ایران بیان میکند: مهمترین مسئلهای که هماکنون وجود دارد ساختار دولتی یا شبه دولتی است که بر بخش تولید حاکم است. اگر در جایی ببینیم تولید با صرفه اقتصادی تمام شده است و تا حد زیادی از هزینههای سربارکاسته شده شک نکنیم که رد پایی از بخش خصوصی در آنجا وجود دارد. وی درباره راهکارهای موجود برای برطرف شدن این معضلات بیان میکند: مهمترین مسئله این است که ساختار اقتصادی ایران اصلاح شود. اقتصاد مقاومتی که رهبر معظم انقلاب در اصل ۴۴ قانون اساسی بر آن تاکید کردند یکی از بحثهای اصلی آن مسئله خصوصیسازی است که باید جدی گرفته شده و از حالت شعاری خارج شود. وی تاکید میکند: نگرش بنگاههای تولیدی و اقتصادی باید نسبت به مدیریتها تغییر کند. باید مدیر فردی متعهد و حرفهای بوده و ملاکها و پارامترهای جهانی برای انتخاب یک مدیر مشخص شود.
نقش مدیریت علمی در کاهش هزینههای تولید
صفحه: 1 2