خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
یکی از نیازهای صنایع غذایی افزایش مدت‌زمان مصرف این محصولات است. اکنون بیشتر کشورها از موادی استفاده می‌کنند که تولید آنها براساس مواد شیمیایی است.
با این حال برخی از کشورهای توسعه‌یافته و صنعتی توانسته‌اند این محصولات را با پایه میکروب‌های طبیعی نیز تولیدکنند. البته یکی از سیاست‌هایی که اکنون در دنیا دنبال می‌شود، کاهش مصرف این مواد در صنایع غذایی است. با اینکه مواد نگهدارنده از ایجاد میکروارگانیسم‌هایی که برای انسان مضر است، جلوگیری می‌کند اما این مواد زیان‌های دیگری هم دارند که در درازمدت بر مصرف‌کننده اثرات مخربی می‌گذارد.
برای کاهش تاثیر مصرف مواد نگهدارنده، سازمان‌های استاندارد جهانی دائم تولید این محصول را پایش کرده و استانداردهای جدیدی برای آن تبیین می‌کنند و واحدهایی که از این استانداردها بهره می‌گیرند، در شناسنامه این محصولات فرمول‌های جدید را عنوان می‌کنند. یکی از مشکلات تولید محصولات صنایع غذایی در ایران، مصرف نگهدارنده‌هایی است که شناسنامه تولید ندارند. به دلیل اینکه ایران سال‌ها در تحریم‌های اقتصادی بود، نگهدارنده‌های بدون استاندارد به ایران وارد می‌شد و در آزمایشگاه‌های معین پس از بررسی‌های لازم به واردکننده تحویل داده می‌شد. اکنون با احتساب اینکه تحریم‌های اقتصادی برداشته شده و ایران می‌تواند با بسیاری از کشورهای دنیا ارتباط مستقیم اقتصادی و بدون محدودیت داشته باشد، به نظر می‌رسد زمان جلوگیری از نگهدارنده‌های بدون شناسنامه نیز رسیده است.
همچنین برخی از کارشناسان معتقدند زیرساخت‌های مورد نیاز به لحاظ دانش فنی و ماشین‌آلات در کشور ظرفیت تولید این محصول را ایجاد کرده است. دو گام پیش روی دولت است که با برداشتن آنها می‌تواند مسیر تولید نگهدارنده‌ها را در کشور تسهیل کند. نخست سیاست‌گذاری برای تولید این محصول و دوم تبیین استانداردهای لازم به‌طور جزئی و فرمولی. در صورتی که این دو گام در کشور برداشته شود علاوه بر اینکه از واردات نگهدارنده‌های بدون شناسنامه جلوگیری می‌شود، تولیدکنندگان در مسیر روشن‌تری حرکت خواهند کرد.
رسول کدخدایی، رییس پژوهشکده صنایع غذایی درباره نگهدارنده‌ها به صمت گفت: «اکنون عمده نگهدارنده‌هایی که در کشور استفاده می‌شود، پایه شیمیایی دارند و این موضوع برای مصرف‌کنندگان مشکلاتی را در درازمدت ایجاد خواهد کرد. »
