اینها به آن معناست که ریال ایران، تنها پول تحت فشار دلار نبوده است. گرچه عوامل بسیاری در تعیین نرخهای برابری ارزهای جهانی اثرگذارند، اوجگیری ترامپی و سیاست پولی ایالات متحده، مهمترین دلیل فشار بر پول اقتصادهای توسعه یافته یا در حال توسعه بوده است. در ایران روند حرکت دلار با ریال در سه سال و نیم گذشته کاملا متفاوت بود، پس از اعلام نتایج انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۲، قیمت دلار در یک روز ۱۶۰ تومان از ارزش خود را از دست داد. شاخص ارزی که یک روز پیش از اعلام پیروزی حسن روحانی، روی قیمت ۳ هزار و ۶۳۰ تومان قرار گرفته بود، در بیست و پنجمین روز خردادماه تا قیمت ۳ هزار و ۴۷۰ تومان پایین رفت. میانگین قیمت دلار در خرداد ۹۲ نیز به ۳ هزار و ۵۷۹ رسید؛ با توجه به اینکه متوسط قیمت دلار در آذر ۹۵ روی عدد ۳ هزار و ۸۶۴ تومان قرار گرفت، میانگین این ارز در این بازه زمانی رشد ۸ درصدی را نشان میدهد. اگر حتی قیمت دلار را بهصورت نقطهبهنقطه مقایسه کنیم، بهای این ارز در یازدهمین روز دی ماه سال ۹۵، نسبت به روز قبل انتخابات و بعد از انتخابات به ترتیب رشد ۵/ ۸ و ۱۳ درصدی را تجربه کرده است. این در حالی است که تغییر شاخص قیمت مصرفکننده در ایران (نرخ تورم) از خرداد ۹۲ تا آغاز سال جاری ۴۹ درصد افزایش یافته در مقابل تغییرات شاخص قیمت در آمریکا ۴ درصد گزارش شده است.
واکنش جهانی «پول ملی» در برابر «دلار قوی»
صفحه: 1 2