خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
ارجاع به دیوان داوری بین‌الملل
به گزارش مهر، شرکت ملی گاز ایران در پاسخ به اطلاعیه صادرشده مورخ ۳ ژانویه ۲۰۱۷ وزارت‌خارجه ترکمنستان درباره قطع صادرات گاز به ایران در اطلاعیه‌ای تصریح کرد: شرکت ملی گاز ایران فرآیند ارجاع اختلافات با شرکت ترکمن گاز به داوری بین‌المللی را در دستورکار خود قرار داده است. متن این اطلاعیه به این شرح است: شرکت ملی گاز ایران در طول سال‌های اخیر مطالبات جاری و بخشی از بدهی قبلی خود را به شرکت ترکمن گاز که افزون‌بر ۴/۵ میلیارد دلار شده با حسن‌نیت و از طریق مختلف پرداخت کرده است. بنابراین آنچه به عنوان بدهی شرکت ملی گاز ایران مطرح است مربوط به سال‌های تحریم بوده است ضمن اینکه در آن دوره نیز اگرچه امکان پرداخت مستقیم به دلیل تحریم‌های بین‌المللی مقدور نبود اما مبالغ قابل‌توجهی با توافق طرفین در قالب صادرات کالا و خدمات به شرکت ترکمن گاز پرداخت شده و نیز صدها میلیون دلار برای صادرکنندگان کالا و خدمات از طرف شرکت ملی گاز ضمانتنامه صادر شده است. در هر حال شرکت ملی گاز ایران بر این باور است که راه‌حل اختلافات حقوقی قراردادی و مالی بین این شرکت و شرکت ترکمن گاز در قرارداد به روشنی پیش‌بینی شده است و دو طرف باید به طور منحصر از مسیر تعیین‌شده در آن برای حل اختلافات خود اقدام کنند بر این اساس شرکت ملی گاز ایران همواره درباره اختلافات با شرکت ترکمن گاز تنها راه‌حل را مذاکرات رودررو دانسته که با توجه به اینکه این رویه با وجود ده‌ها ساعت مذاکره و پیگیری‌های مستمر این شرکت تاکنون نتیجه‌ای دربر نداشته است بنابراین شرکت ملی گاز ایران فرآیند ارجاع اختلافات به داوری بین‌المللی را در دستورکار خود قرار داده است. گفتنی است براساس مفاد صریح قرارداد شرکت ترکمن گاز حتی در صورت وجود بدهی یا تاخیر در پرداخت مجاز به قطع جریان گاز نبوده و چنین اقدامی نقض آشکار قرارداد بوده و نشانگر این است که شرکت ترکمن گاز در مبادلات بین‌المللی شریک قابل اطمینانی نیست. با توجه به اینکه شرکت ملی گاز ایران بر این‌باور است که اختلافات مالی و حقوقی مطرح شده نه‌تنها بین دو شرکت ترکمن گاز و شرکت ملی گاز ایران است بنابراین انتظار بر این است که مقامات سیاسی ترکمنستان اجازه دهند طرفین در چارچوب مفاد قرارداد و اصول تجاری به مذاکره و حل و فصل اختلافات خود بپردازند ضمن اینکه دخالت وزارت امور خارجه ترکمنستان در دعوای حقوقی بین دو شرکت خلاف صریح مفاد قرارداد موجود نیز است. موضع رسمی شرکت ملی گاز ایران درباره قطع جریان صادرات گاز به وسیله شرکت ترکمن گاز در گذشته در تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۷ از طریق تارنمای اینترنتی این شرکت منتشر شده و با توجه به آزادی بیان برای رسانه‌ها در جمهوری اسلامی ایران شرکت ملی گاز مسئولیتی در قبال سایر مطالب انتشاریافته در رسانه‌ها در این باره و صحت و سقم آنها ندارد.
ادامه استفاده از سوخت جایگزین در شرایط عادی
آنچه اکنون از اهمیت خاصی برخوردار است موضوع قطعی یا حتی کاهش عرضه گاز و نیز دوگانه‌سوز شدن نیروگاه‌های ایران است و اینکه میزان ذخایر کشور در سوخت جایگزین چه مدت زمانی می‌تواند پاسخگوی نیاز داخلی باشد. چراکه هنوز کشور در تولید فرآورده‌های نفتی براساس اظهارنظر مسئولان به خودکفایی نرسیده و منتظر راه‌اندازی برخی واحدهای تولیدی است که از واردکننده گاز به تولیدکننده تبدیل شود. با این حال قطعی گاز واحدهای بزرگ صنعتی و استفاده از سوخت جایگزین برای آنها، موجی از نگرانی را برانگیخته و به گفته برخی از مدیران صنایع، در زمستان‌های سال‌های گذشته نیز سوخت صنایع فولاد و ذوب آهن و نیروگاه‌ها از گاز به مازوت و نفت گاز تغییر می‌کرده که البته مغایر با برنامه‌های زیست‌محیطی است. نکته مهم در این میان این است که با بررسی ذخایر و انبارهای نفتی موجود در سراسر کشور که از مرکز تغذیه می‌شود به نظر نمی‌رسد تامین سوخت واحدهای تولیدی حتی با بازگشت برودت هوا با چالش جدی روبه‌رو شود.
روز سه‌شنبه روابط عمومی شرکت ملی گاز ایران در گفت‌وگو با صمت اعلام کرد میزان صادرات گاز ایران به ترکیه ۲۷ میلیون مترمکعب، مصرف نیروگاه‌های برق ۱۱۲ میلیون متر مکعب و گاز تحویلی به پتروشیمی ۴۵ میلیون مترمکعب در روز دوشنبه بوده که در این بین میزان مصرف صنایع از گاز سراسری ۸۰ میلیون مترمکعب و بخش خانگی ۴۳۰ میلیون مترمکعب اعلام شد. حال با پیش‌بینی وضعیت اضطراری و با آب و هوای مناسب به نظر نمی‌رسد نگرانی‌های اخیر محلی از اعراب داشته باشد و این بزرگنمایی زمانی خود را نشان می‌دهد که این سوال پیش می‌آید که چرا برخی از واحدهای تولیدی شمال کشور، پس از تجربه جبهه هوای سرد در استان‌های شمالی کشور که منجر به قطعی برق و گاز برخی شهرهای آن شده بود، هنوز هم برخی نیروگاه‌های برق چون علی‌آباد گلستان و کارخانه سیمان پیوند که از صنایع پرمصرف استان گلستان هستند به ادامه مصرف سوخت جایگزین ادامه می‌دهند درحالی که شرایط توزیع گاز در کشور بسیار عادی خوانده می‌شود؟
